Odchodzenie od eksplozji w zwolnionym tempie

Opinie czytelników

Zbiór wierszy Gregory'ego Crosby'ego przedstawia szczerą i zabawną eksplorację ludzkiej kondycji, poruszając tematy takie jak samotność, śmierć, miłość i obojętność społeczna z mieszanką humoru i szczerości. Czytelnicy doceniają głębię, spryt i możliwość odniesienia się do wierszy, dzięki czemu jest to fascynująca lektura nawet dla tych, którzy zazwyczaj nie lubią poezji.

Głęboko powiązane tematy, humor połączony ze szczerością, dobrze wykonane i mądre wiersze, wciągająca i wciągająca lektura, odpowiednia zarówno dla miłośników poezji, jak i nowicjuszy, zapewnia komfort i zrozumienie.

Może nie dostarczać ostatecznych odpowiedzi na życiowe pytania, niektórzy mogą uznać zestawienie humoru i mroku za wyzwanie.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Walking Away From Explosions in Slow Motion

Zawartość książki:

„Poezja Gregory'ego Crosby'ego łączy rozległą wiedzę o formie literackiej z okiem kuratora na idiosynkrazje naszej kultury popularnej. Przybliża znajome sceny współczesnego życia - „Samotni kochankowie ze Starbucksa”, „Netflix & Chill”.

Pisze eleganckie elegie dla Davida Bowiego i Adama Westa. Oto poeta, który potrafi komponować pośród chaosu, odmawiając uciekania się do łatwych narracji, które nadają temu wszystkiemu sens. Dzięki temu jego twórczość obejmuje demokratyczny zakres doświadczeń, od politycznych po banalne.

Crosby nie może powstrzymać się od bycia zaangażowanym, często satyrycznym, ale zawsze szczerym; zastanawia się: „Jak coś powiedzieć, żeby coś zobaczyć. / Jak dać głos rozpaczy bez / poddawania się rozpaczy”.

Walking Away From Explosions in Slow Motion to poetycki podręcznik przetrwania - przewodnik po labiryncie sprzeczności. To lektura obowiązkowa! „ - Elaine Equi Walking Away From Explosions in Slow Motion to właśnie to - myśli, które pojawiają się, gdy odwracasz się plecami do jakiejkolwiek katastrofy powietrza i światła, która rozkwita w twoim śladzie i idziesz naprzód najlepiej jak potrafisz, a ryk w twoich uszach zamienia się w jakiś sposób w poezję.

Wśród odłamków: czas, śmiertelność, kultura, martwe bliźniaczki, pogrzebowe striptizerki, samotni kochankowie ze Starbucks, apokaliptyczne wybory, znużenie, przedłużone sztuki, niesprawiedliwość, aubady, Pluton, seks, samotność, Bowie, Batman, dziwne sny, czytanie komiksów przy latarce, demokracja w ruinie, rasizm, nadzieja, melancholia, maski, przebite języki, zagubione dusze, strachy na wróble, przemoc, miłość, amerykańskie zmierzchy i opór, opór, (mimo wszystko) opór. Również pies, szczekający w oddali.