Ocena:

Rebuilt from Broken Glass: A German Jewish Life Remade in America to pamiętnik autorstwa Freda Behrenda, który opowiada o jego doświadczeniach jako młodego żydowskiego chłopca w Niemczech przed II wojną światową, ucieczce jego rodziny przed nazistami i ich życiu jako uchodźców w Stanach Zjednoczonych. Książka jest chwalona za wciągającą fabułę, historyczne spostrzeżenia i emocjonalną głębię, a także porusza tematy odporności i optymizmu wśród przeciwności losu.
Zalety:Książka oferuje unikalne i osobiste spojrzenie na Holokaust i doświadczenia imigrantów w USA. Fred Behrend jest opisywany jako wspaniały gawędziarz, a jego narracja utrzymuje zaangażowanie czytelników. Zapewnia cenny kontekst historyczny, oddźwięk emocjonalny i poczucie optymizmu. Wielu czytelników uznało ją za pouczającą, edukacyjną i przekonującą, uzupełniającą literaturę o Holokauście. Podkreśla również ewolucję społeczności żydowskiej i może służyć jako cenne źródło zrozumienia doświadczeń uchodźców.
Wady:Podczas gdy większość recenzji jest pozytywna, niektórzy czytelnicy wspomnieli, że wprowadzenie powinno być przeczytane na końcu książki dla lepszego zrozumienia. W recenzjach nie wspomniano o znaczącej krytyce, ale kilku czytelników sugeruje, że przydałoby się więcej kontekstu historycznego.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Rebuilt from Broken Glass: A German Jewish Life Remade in America
Symbolizowane przez trzystuletni talerz sederowy, życie religijne rodziny Freda Behrenda koncentrowało się w dużej mierze wokół Paschy i opowieści o exodusie narodu żydowskiego spod tyranii. Kiedy naziści doszli do władzy, chłopiec z szeroko otwartymi oczami i jego rodzina znaleźli się w XX-wiecznej wersji tego exodusu, uciekając przed uciskiem i prześladowaniami w Niemczech na Kubę, a ostatecznie przed życiem w wolności i szczęściu w Stanach Zjednoczonych.
Dzieciństwo Behrenda zakończyło się wraz z Nocą Kryształową (Nocą Rozbitego Szkła) i wstrząsającym internowaniem jego ojca w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. Jednak te wstrząsające okoliczności nie zdefiniowały jego życia. Behrend miał jeszcze okazję zetknąć się z historią pokonanych Niemców.
W wieku dwudziestu lat prowadził obóz jeniecki pełen nazistów, był instruktorem w programie mającym na celu denazyfikację specjalnie wybranych więźniów i został przydzielony przez armię amerykańską do pilnowania Wernhera von Brauna, projektanta rakiety V-2, która terroryzowała Europę, a później głównego architekta rakiety Saturn V, która wysłała Amerykanów na Księżyc. Behrend przeszedł od chronionego życia w bogactwie w dawno minionych, starych Niemczech, mieszkając w pozłacanym kompleksie należącym niegdyś do producenta sterowców zeppelin, do biednego żydowskiego imigranta w Nowym Jorku, uczącego się angielskiego z filmów Humphreya Bogarta.
Po powrocie ze służby w USA. W armii podniósł się z ubóstwa, zbudował odnoszący sukcesy biznes na Manhattanie i kilkanaście razy odwiedził Niemcy, co dało mu wyjątkową perspektywę na niemieckie próby przezwyciężenia nazistowskiej przeszłości.