Ocena:

Książka „The Proper Language of Divine Action” autorstwa profesora Doddsa oferuje kompleksowe tomistyczne spojrzenie na teologię boskiego działania w świetle współczesnej nauki. Krytykuje współczesne rozumienie przyczynowości i opowiada się za tradycyjnymi arystotelesowskimi i tomistycznymi kategoriami przyczynowości. Tekst jest dobrze zbadany, szeroko odwołuje się do źródeł pierwotnych i ma na celu zapewnienie filozoficznych podstaw dla teologii, jednocześnie inspirując dalsze badania nad boskim działaniem i metafizyką.
Zalety:Kompleksowe podsumowanie i rozwinięcie tomistycznego podejścia do boskiego działania.
Wady:Obszerna bibliografia służy jako cenne źródło informacji.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Unlocking Divine Action: Contemporary Science and Thomas Aquinas
Nasza zdolność do mówienia o Bożym działaniu w świecie jest ściśle związana z naszym rozumieniem przyczynowości. Wraz z pojawieniem się nowoczesnej nauki Newtona koncepcja przyczynowości zawęziła się, a dyskusja o boskim działaniu została zamknięta w tym ograniczonym zrozumieniu. Wydawało się, że po prostu nie ma miejsca dla Boga, który mógłby działać w świecie bez ingerowania w naturę i prawa nauki, które ją opisują.
Na szczęście idea przyczynowości została znacznie rozszerzona dzięki rozwojowi współczesnej nauki. Odkrycia w mechanice kwantowej, kosmologii, teorii chaosu i biologii doprowadziły do szerszego zrozumienia przyczynowości. Rozwój ten otworzył przed teologami dwa zupełnie nowe sposoby "odblokowania" dyskusji na temat boskiego działania. Jednym z nich jest wykorzystanie rozwoju nauki do mówienia o Bożym działaniu. Drugim jest mówienie o boskim działaniu nie bezpośrednio poprzez teorie i interpretacje nauki, ale raczej poprzez szersze rozumienie przyczynowości, które one sugerują.
Książka ta bada oba podejścia i argumentuje, że to drugie zapewnia bardziej skuteczny sposób omawiania boskiego działania. Po wykazaniu, że idea przyczynowości we współczesnej nauce jest niezwykle podobna do kluczowych pojęć w filozofii Tomasza z Akwinu, następnie odzyskuje te pojęcia i stosuje je do dyskusji na temat boskiego działania. W ten sposób dostarcza trwałego opisu tego, w jaki sposób myśl Akwinaty może być wykorzystana w połączeniu ze współczesną nauką, aby pogłębić nasze zrozumienie boskiego działania i zająć się takimi kwestiami, jak stworzenie, opatrzność, modlitwa i cuda.