Od zaciemnienia do błogosławieństwa: Jak doskonała miłość Jezusa uratowała mnie z drogi do piekła

Opinie czytelników

Książka opowiada inspirującą i przemieniającą historię podróży Melissy od uzależnienia do odkupienia, podkreślając rolę wiary i osobistych zmagań. Czytelnicy uważają ją za wiarygodną, emocjonalną i mocną, podkreślającą tematy nadziei i uzdrowienia. Wielu z nich opisuje ją jako wciągającą i dobrze napisaną, co sprawia, że jest to wciągająca lektura.

Czytelnicy doceniają wciągający styl pisania, emocjonalną głębię i powiązaną treść dotyczącą uzależnienia. Książka jest postrzegana jako inspirująca i pełna nadziei, szczególnie dla osób zmagających się z podobnymi problemami. Wiele recenzji zwraca uwagę na zdolność autorki do wywoływania silnych emocji i nawiązywania kontaktu z czytelnikiem poprzez jej żywe opowiadanie i szczere refleksje.

Niektórzy czytelnicy wspominają o uczuciu niepokoju wywołanym surowym i intensywnym przedstawieniem uzależnienia, co może być przytłaczające dla niektórych odbiorców. Ponadto w kilku recenzjach wyrażono opinię, że choć książka jest mocna, może ona obejmować znajomy grunt dla osób już zaznajomionych z osobistymi zmaganiami związanymi z uzależnieniem.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blackout to Blessing: How the Perfect Love of Jesus Saved Me from the Highway to Hell

Zawartość książki:

Historia pewnej kobiety, która wyszła z ciemności.

Poza światłami i kamerą Melissa Huray spędzała noce w ciemności. Między obskurnymi barami, straconym czasem i bolesnym poszukiwaniem miłości, małżeństwa i długotrwałego związku, wpadała w spiralę - i nikt nigdy się o tym nie dowiedział. To, co zaczęło się jako ucieczka od opresyjnego dzieciństwa, stało się uzależnieniem, które ją dręczyło i definiowało. Przez piętnaście lat ukrywała swój mroczny, wstydliwy sekret, a kiedy kamery zaczęły się kręcić, zawsze była tam, gotowa do przekazania wiadomości.

Ale przez cały czas wiedziała, że czegoś brakuje, że prawda, którą kiedyś znała, wzywa ją z powrotem. Po raz pierwszy poczuła to jako nastolatka, kiedy czuła się niewidzialna i zapomniana w cyklu uzależnienia i powierzchowności, który rządził jej domem. Melissa zagubiła się w gąszczu roztargnionej matki, ojca alkoholika i nieskazitelnego brata. Wkrótce ataki paniki stały się wszechogarniające. Jedynym sposobem, by poczuć się lepiej, było nic nie czuć i jeszcze mniej pamiętać.

Ale po piętnastu latach ulga była ulotna i nie mogła przestać. Po jednej oszałamiającej nocy stanęła w obliczu przerażającej rzeczywistości, że jej czas mija. Wiedziała, że coś musi się zmienić, i to szybko. Ale jak? Melissa zdała sobie sprawę, że to nie „co” może ją uratować, ale „kto”.