From World Religions to Axial Civilizations and Beyond
Stworzona po II wojnie światowej przez Karla Jaspersa i rozwinięta w socjologię cywilizacji osiowych przez S. N.
Eisenstadta w późniejszych latach XX i na początku XXI wieku idea epoki osiowej nadal jest przedmiotem intensywnej debaty naukowej. Przykłady tego można znaleźć w ostatnich pracach Hansa Joasa i Jrgena Habermasa.
W książce From World Religions to Axial Civilizations and Beyond międzynarodowa grupa wybitnych naukowców omawia, rozwija i krytykuje tezę Jaspersa-Eisenstadta, a także wykracza poza nią, wprowadzając krytyczny wpływ socjologii religii świata Maxa Webera i badając spotkania międzycywilizacyjne w kluczowych regionach świata. Eseje zawarte w tym tomie są niezwykle interesujące ze względu na ich oryginalną analizę stosunkowo zaniedbanych stref cywilizacyjnych, zwłaszcza islamu i cywilizacji islamskiej oraz cywilizacji bizantyjskiej i jej kontynuacji w prawosławnej Rosji.
