Od Saarbruck do Sedanu: Wojna francusko-niemiecka 1870-1871: Tom 1 - Mundury, organizacja i broń armii cesarskiej fazy wojny

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.

Oryginalny tytuł:

Saarbruck to Sedan: The Franco-German War 1870-1871: Volume 1 - Uniforms, Organisation and Weapons of the Armies of the Imperial Phase of the War

Zawartość książki:

Wojna francusko-niemiecka z lat 1870-71 była świadkiem upadku jednego imperium, Napoleona III, i narodzin innego, imperium niemieckiego pod panowaniem króla Prus. Wiele książek zostało napisanych na temat kampanii i bitew tej wojny, ale ta jest pierwszą, która skupia się na samych armiach: jak były zorganizowane, jak były uzbrojone, w jakie mundury były ubrane i jak były zaopatrywane w niezbędne rzeczy wojenne.

Innowacje techniczne zmieniły sposób, w jaki armie zachowywały się w polu, koleje przyspieszyły ruch, telegraf dostarczył rozkazy w ułamku czasu, a nowa broń zmieniła taktykę stosowaną na polu bitwy.

Ile mundurów miał pruski żołnierz i kto je szył? Najnowszy i najlepszy mundur był zarezerwowany do użytku ceremonialnego i do wyruszenia na wojnę. Inne rozkazy dotyczące ubioru były wydawane z magazynów pułkowych na parady, codzienne noszenie, ćwiczenia polowe, obowiązki zmęczeniowe i spacery. Jeśli ktoś miał gotówkę, mógł kupić mundur do wyjścia do pubu w sobotni wieczór. Francuzi nie dali się prześcignąć - opis ekwipunku oficera Gwardii wymienia dziewięć różnych orderów ubioru, nie wliczając w to strojów balowych i wieczorowych. We Francji większość mundurów była szyta przez prywatnych wykonawców pracujących na zamówienia rządowe, podczas gdy pruskie bataliony, szwadrony i baterie posiadały składy rzemieślników, którzy szyli mundury żołnierzy z tkanin dostarczanych przez rząd. Oficerowie szyli swoje mundury u prywatnych krawców.

Rozwój uzbrojenia nie ograniczał się do Francuzów, karabin chassepot był cudem, a mitrailleuse (działo salwowe) mogło być zwycięzcą wojny, gdyby było właściwie używane. Bawarczycy mieli mitrailleuse własnej konstrukcji i opracowali nowoczesny karabin strzelający metalowym nabojem z prędkością 20 strzałów na minutę. Oprócz niedawno opublikowanych źródeł, wykorzystano wiele współczesnych prac w ich oryginalnej formie lub obecnie dostępnych jako kopie cyfrowe ze źródeł francuskich i niemieckich.

Wykorzystano również wiele źródeł anglojęzycznych, a australijskie, nowozelandzkie i amerykańskie gazety relacjonowały wojnę swoim czytelnikom. Opublikowano także wiele wspomnień żołnierzy, oficerów i żołnierzy, a także dyplomatów, ochotników, uczestników walk i osób opiekujących się rannymi.

Opisano wyposażenie, a także medale, które wielu mężczyzn nosiło na piersi. Kolorowa sekcja ilustruje wiele mniej znanych mundurów noszonych podczas wojny. Zawiera listę lektur z przypisami.