Ocena:

Recenzje podkreślają, że książka Bryana Bannona jest pilną i znaczącą pracą, która odnosi się do współczesnych kryzysów, takich jak zmiany klimatyczne i kwestie społeczne, jednocześnie zachęcając czytelników do ponownego przemyślenia swoich perspektyw. Jeden z recenzentów sugeruje jednak, że pierwsza połowa książki, szczególnie w odniesieniu do Heideggera, wymaga rewizji, biorąc pod uwagę nowe interpretacje dotyczące powiązań Heideggera.
Zalety:Książka opisywana jest jako rzadka, piękna i ważna. Jest postrzegana jako pilnie potrzebna w obecnym klimacie społeczno-ekologicznym. Argumenty Bannona są postrzegane jako przekonujące i mówi się, że pobudzają czytelników do ponownego przemyślenia ich rozumienia w celu promowania pokoju, uzdrowienia, sprawiedliwości i społeczności. Książka jest ambitna i wymaga przemyślanego zaangażowania.
Wady:Krytyka polega na tym, że pierwsza połowa książki, w szczególności traktowanie Heideggera przez Bannona, jest przestarzała i powinna zostać przeredagowana w świetle nowej wiedzy na temat problematycznych powiązań Heideggera z faszyzmem.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
From Mastery to Mystery, 46: A Phenomenological Foundation for an Environmental Ethic
From Mastery to Mystery to oryginalny i prowokacyjny wkład w rozwijającą się dziedzinę ekofenomenologii.
Opierając się na aktualnych debatach w filozofii środowiska, Bannon krytykuje koncepcję natury jako "substancji", którą uważa za milcząco przyjętą przez głównych teoretyków środowiska. Zamiast tego książka ta ponownie rozważa podstawowe cele etyki środowiskowej, kwestionując najbardziej podstawowe założenie, które akceptuje większość ekologów: że natura wymaga ochrony.
Wychodząc od idei Bruno Latoura, że dalsze mówienie o naturze w sposób, w jaki popularnie ją pojmujemy, jest etycznie i politycznie katastrofalne, książka ta opisuje sposób, w jaki koncepcja natury może zachować swoje znaczenie w naszej dyskusji na temat współczesnego stanu środowiska. Opierając się na spostrzeżeniach z tradycji fenomenologicznej, w szczególności na pracach Martina Heideggera i Maurice'a Merleau-Ponty'ego, koncepcja natury opracowana w książce zachowuje najlepsze antyhumanistyczne intuicje ekologów, nie opierając się ani na redukcjonistycznym rozumieniu natury i nauk, ani na dualistycznych konstrukcjach metafizycznych.