From Oral to Literate Culture: Colonial Experience in the English West Indies
Niniejsze studium przedstawia przejście od kultury ustnej do kultury piśmiennej w Indiach Zachodnich z językiem angielskim jako centralnym elementem tego ruchu.
Badany okres, od początku pierwszego osadnictwa angielskiego na wyspach do czasu emancypacji, był okresem, który ustanowił podstawy społeczeństwa zachodnioindyjskiego. Badanie wiąże ruch w kierunku kultury piśmiennej z rozwojem metod komunikacji w społeczeństwie niewolników plantacyjnych, z ogólnym rozwojem literackim i intelektualnym oraz z rozwojem edukacji formalnej.
Umiejętność czytania i pisania w języku angielskim jest uważana za barometr rozwoju społecznego, ponieważ język angielski był utrzymywany wewnętrznie i zewnętrznie jako język tych, którzy rządzili i, w przeciwieństwie do podstawowych pojęć związanych z siłą umiejętności czytania i pisania, utrzymywał przywileje w niektórych sektorach społeczeństwa. Nie ma innego badania, które zapewniałoby interdyscyplinarne podejście tej pracy w rozliczaniu rozwoju kultury piśmiennej w Indiach Zachodnich.
