Od kanału La Manche do Ypres Salient: Sektor belgijski 1914-1918

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 14 głosach.

Oryginalny tytuł:

From the Channel to the Ypres Salient: The Belgian Sector 1914 -1918

Zawartość książki:

Sektor na północ od Ypres jest najbardziej znany z zalania znacznej części terenów na wschód od rzeki Yser, co stanowiło blokadę dla niemieckiego natarcia jesienią 1914 roku. Od tego czasu działania wojskowe były bardzo ograniczone. Znaczna część tej linii była obsadzona przez wojska belgijskie, z pewną pomocą armii francuskiej na jej południowym krańcu i armii brytyjskiej na wybrzeżu kanału La Manche.

Rola armii belgijskiej w Wielkiej Wojnie jest mało znana, z wyjątkiem pierwszych miesięcy, kiedy to "dzielna mała Belgia" utrzymała swoje ważne ufortyfikowane miasta, zwłaszcza Liege i Antwerpię, dłużej niż przewidywały niemieckie plany. Dopiero w połowie października 1914 r. armia belgijska została zmuszona do wycofania się w rejon rzeki Yser, kiedy jej obronę wzmocniły oddziały francuskie, podczas gdy I Korpus Haiga pojawił się na jej południowej flance.

Na tym kluczowym etapie kampanii podjęto surową decyzję o otwarciu grobli pod koniec października 1914 r., a tym samym zalaniu dużej części nisko położonego terenu na wschód od Yser, co skutecznie powstrzymało główne niemieckie operacje ofensywne.

Przez prawie cztery lata armia belgijska spoczywała w miarę bezpiecznie za tym mokrym krajobrazem, chociaż niektóre kluczowe punkty były sceną częstych, choć ograniczonych, starć. "Wolna" Belgia została zredukowana do dwóch znaczących miast, które można było uznać za bezpieczne i poza zasięgiem większości niemieckiej artylerii - nadmorskiego kurortu La Panne (De Panne) i znacznie większej osady Furnes (Veurne).

W ciągu tych lat armia belgijska została odbudowana pod dynamicznym przywództwem króla Alberta I, a do czasu generalnego natarcia aliantów we wrześniu 1918 r. armia belgijska była w stanie zająć swoje miejsce w Advance to Victory, w armii alianckiej dowodzonej przez króla Alberta. Chociaż ta faza wojny wykracza poza zakres tej książki, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że armia belgijska była bardzo aktywnym graczem w tych ostatnich miesiącach. Wśród osiągnięć wojsk belgijskich na tym etapie wojny było ostateczne zdobycie Passchendaele.

Niniejsza książka dotyczy lat obrony i odbudowy armii za rzeką Yser. Stosunkowo niewiele pozostało z wysiłków Belgii w Wielkiej Wojnie, ale w ostatnich latach podjęto działania mające na celu zachowanie tego, co pozostało. Być może najważniejszym z nich jest tak zwany Okop Śmierci w pobliżu Diksmuide. Chociaż zawsze był on zachowany, niedawno został bardzo pomyślnie odnowiony i jest teraz prezentowany w najbardziej efektywny i pouczający sposób. Inne pozostałości z czasów wojny zostały również opracowane w taki sposób, aby były bardziej pouczające, w wyniku czego zwiedzanie tego obszaru zapewnia fascynujący wgląd w jeden z najbardziej niezwykłych sektorów Frontu Zachodniego, który jest dogodnie położony w pobliżu często odwiedzanego Ypres Salient.

W tej książce Chris Baker wykorzystuje swoją rozległą wiedzę na temat armii belgijskiej (w czym pomaga mu umiejętność czytania po francusku i holendersku) oraz regionu Flandrii, aby stworzyć bardzo potrzebny wgląd w rolę armii belgijskiej przez większość wojny jako obrońcy północnej flanki całej linii alianckiej.