Od głębokiego lasu do cywilizacji

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają życie i doświadczenia Charlesa Eastmana, rdzennego Amerykanina, który łączył zarówno rdzenną, jak i białą kulturę. Jego autobiografia oferuje wgląd w relacje rasowe, historię Ameryki i wpływ kolonizacji na społeczności rdzennych Amerykanów. Czytelnicy generalnie doceniają uczciwy opis niesprawiedliwości, z jaką borykają się rdzenni Amerykanie, a także wyjątkową perspektywę Eastmana jako wykształconego intelektualisty Siuksów. Jednak niektóre recenzje wspominają o sprzecznościach w poglądach Eastmana i wyrażają rozczarowanie amerykańskimi wartościami społecznymi, które krytykuje.

Książka dostarcza cennych spostrzeżeń na temat amerykańskiej historii i stosunków rasowych, zwłaszcza z perspektywy rdzennych Amerykanów. Czytelnicy chwalą szczerość Eastmana w opisywaniu historycznych niesprawiedliwości i jego złożone zrozumienie zarówno rdzennej, jak i białej kultury. Książka została opisana jako wciągająca i wciągająca lektura, odpowiednia dla nauczycieli i osób zainteresowanych rdzenną historią.

Niektórzy czytelnicy zauważają sprzeczności w poglądach Eastmana i pojawia się poczucie rozczarowania jego krytyką amerykańskich wartości, sugerując, że problemy społeczne nadal istnieją. W kilku recenzjach wspomniano, że książka może stanowić wyzwanie pod względem poruszanych w niej ciężkich tematów, w tym historycznych okrucieństw.

(na podstawie 89 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

From the Deep Woods to Civilization

Zawartość książki:

Ma wielostronny apel.... Ta stymulująca książka jest jedną z niewielu, które naprawdę zasługują na przepracowany termin "ludzki dokument". -- Publishers Weekly.

W pierwszym ze swoich pamiętników, popularnym Indian Boyhood, Charles Alexander Eastman opowiedział o swoim tradycyjnym wychowaniu wśród Santee Sioux. W książce From the Deep Woods to Civilization wznawia swoją historię, opowiadając o swoim nagłym odejściu od życia plemiennego w wieku 15 lat, aby kontynuować edukację wśród białych - ścieżka, która doprowadziła go do uzyskania certyfikatu lekarza, publikacji wielu udanych książek i niestrudzonych wysiłków na rzecz swojej rdzennej kultury. Dzięki swojej pracy społecznej i pisarstwu Eastman stał się jednym z najbardziej znanych Indian początku XX wieku i ważną siłą w interpretowaniu i odnoszeniu się do duchowej głębi i wielkości tradycji rdzennych Amerykanów.

Eastman został lekarzem w nadziei na służenie rdzennej społeczności amerykańskiej; uzyskał tytuł licencjata nauk ścisłych w Dartmouth w 1887 roku oraz tytuł lekarza na Uniwersytecie Bostońskim w 1890 roku. Rozpoczął studia zaledwie kilka miesięcy po bitwie pod Little Bighorn, a jego pierwsza praca jako lekarza w rezerwacie Pine Ridge zbiegła się w czasie z powstaniami Ghost Dance, których kulminacją był atak armii amerykańskiej na Wounded Knee. Jako jedyny dostępny lekarz, który pomógł ofiarom masakry, Eastman w poruszający sposób pisze o przerażającej nieludzkości i niesprawiedliwości tego wydarzenia. Później lobbował na Kapitolu w imieniu Siuksów i poświęcił resztę swojego życia, zarówno w służbie rządowej, jak i poza nią, pomagając Indianom przystosować się do białego świata, zachowując przy tym to, co najlepsze w ich własnej kulturze. Jego autobiografia rezonuje namiętnymi przemyśleniami i doświadczeniami głębokiego współtwórcy bogactwa amerykańskiej kultury.