Red to Green
Aktywizm ekologiczny we współczesnej Rosji stanowi przykład zarówno obietnicy, jak i wyzwania stojącego przed oddolną polityką w okresie postsowieckim. W późnym okresie sowieckim rosyjski ruch ekologiczny był jedną z najbardziej dynamicznych i skutecznych form aktywizmu społecznego w kraju i wydawał się dobrze przygotowany do wpływania na kierunek i praktykę postsowieckiej polityki. Obecnie jednak aktywiści rozproszeni po całej Rosji napotykają poważne przeszkody w promowaniu kwestii ekologicznych, od ochrony dzikiej przyrody i bezpieczeństwa jądrowego po edukację ekologiczną.
Opierając się na piętnastu miesiącach badań terenowych w pięciu regionach Rosji, od europejskiego zachodu po Syberię i Daleki Wschód, Red to Green wykracza poza znane debaty na temat siły i słabości społeczeństwa obywatelskiego w Rosji, aby zidentyfikować sprzeczne trendy, które determinują polityczny wpływ ruchów oddolnych. W analizie organizacyjnej popularnej mobilizacji, która odnosi się do ciągłej roli spuścizny radzieckiej, wpływu podmiotów ponadnarodowych i znaczenia teorii mobilizacji społecznej dla rosyjskiego przypadku, Laura Henry szczegółowo opisuje, co faktycznie robią organizacje oddolne w Rosji, w jaki sposób wykorzystują ograniczone możliwości ekonomiczne i polityczne, które są dla nich dostępne, i kiedy są w stanie wpływać na politykę i praktykę polityczną.
Opierając się na pogłębionych wywiadach z aktywistami, Henry ilustruje, w jaki sposób zielone organizacje realizowały swoje cele poprzez recykling sowieckich norm, instytucji i sieci oraz wykorzystywanie ich w połączeniu z ponadnarodowymi ideami, zasobami i partnerstwami. Ostatecznie Henry pokazuje, że ograniczona różnorodność organizacji, które aktywiści stworzyli w ramach postsowieckiego ruchu ekologicznego w Rosji, służy jako kopalny zapis innowacji, niepowodzeń i kompromisów ekologów. Jej badania sugerują nowe sposoby rozumienia oddolnej polityki w całym regionie postkomunistycznym i w innych postautorytarnych kontekstach.
