Ocena:
Książka Pedera Ankera „From Bauhaus to Ecohouse” bada historyczną interakcję między sztuką, nauką i projektowaniem ekologicznym, od ruchu Bauhaus po współczesnych eko-projektantów, podkreślając potrzebę integracji estetyki i zasad ekologicznych w projektowaniu. Anker krytykuje niektóre modernistyczne podejścia i opowiada się za holistyczną wizją zrównoważonego projektowania, która obejmuje piękno i kreatywność.
Zalety:Książka oferuje imponujące badania i historyczne spostrzeżenia, łącząc wpływowych projektantów i ich prace. Prezentuje naukową, ale realistyczną perspektywę projektowania ekologicznego, rzucając światło na znaczący wpływ ekologii na architekturę. Czytelnicy doceniają głębię wiedzy i doświadczenie autora.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka ma przypadkowe momenty, które mogą zakłócać przepływ. Pojawia się krytyka dotycząca perspektywy Ankera na niektóre projekty ekologiczne, sugerując, że jest on wobec nich szyderczy, co może zrazić niektórych projektantów. Ponadto twierdzenie, że modernizm był bardziej korzystny dla korporacji niż dla przestrzeni życiowych jednostek, jest postrzegane jako ograniczenie.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
From Bauhaus to Ecohouse: A History of Ecological Design
Globalne ocieplenie i obawy związane ze zrównoważonym rozwojem sprawiły, że projektowanie ekologiczne znalazło się w czołówce badań i debat architektonicznych. Jak wyjaśnia Peder Anker w From Bauhaus to Ecohouse, pomimo twierdzeń o nowości, debaty na temat architektury wrażliwej na środowisko trwają od prawie wieku. Badając kluczowe momenty inspiracji między projektantami i ekologami, od projektów Bauhausu z okresu międzywojennego po eko-znaki z lat 80-tych, Anker śledzi historyczne skrzyżowanie architektury i nauk ekologicznych oraz ocenia, w jaki sposób oba te elementy pozostają ze sobą powiązane filozoficznie i pragmatycznie w ramach wciąż rozwijającej się dziedziny projektowania ekologicznego.
Idea, że nauka może poprawić ludzkie życie, przyciągnęła architektów i projektantów, którzy spojrzeli na naukę ekologii, aby ulepszyć swoje metodologie. Walter Gropius, założyciel szkoły Bauhaus, nauczał, że zaprojektowana forma powinna podążać za prawami natury, aby skutecznie funkcjonować. Wraz z ruchem Bauhaus ekologia i projektowanie połączyły się i położyły podwaliny pod modernistyczną architekturę.
Anker szczegółowo omawia, w jaki sposób byli członkowie wydziału szkoły Bauhaus - w tym szlach Maholy-Nagy i Herbert Bayer - opuścili nazistowskie Niemcy w połowie lat trzydziestych XX wieku i zaangażowali się w ekologów podczas ich londyńskiego okresu i w USA. Kolejne pokolenie studentów i wielbicieli Bauhausu, takich jak Richard Buckminster Fuller i Ian McHarg, przejęło ich program i - pod ogólnym hasłem łączenia sztuki i nauki w procesie projektowania - architekci z Bauhausu zaczęli myśleć ekologicznie, podczas gdy niektórzy ekolodzy wykorzystali swoje pomysły w projektowaniu.
Anker przedstawia skomplikowane nurty ekologicznej myśli projektowej obejmujące okres przed i po II wojnie światowej oraz zimną wojnę, w tym kluczowe zmiany, takie jak pojawienie się eksploracji kosmosu i nowe teorie dotyczące życia w systemie zamkniętym w kapsułach kosmicznych, stacjach kosmicznych i koloniach planetarnych. Jak wyjaśnia Anker, ekologia kosmiczna zainspirowała czołowych projektantów krajobrazu z lat 70. XX wieku, którzy wykorzystali wyobrażone życie astronautów jako model tego, jak ludzie powinni żyć w harmonii z naturą. Teorie dotyczące tego, jak projektować życie pozaziemskie, wpłynęły również na projektowanie i ekologiczne myślenie o życiu na Ziemi, o czym świadczy atrakcja Disneya Spaceship Earth, a także eksperymenty Biosphere 2 w Arizonie na początku lat 90. XX wieku.
Naświetlając ważne powiązania między teoriami dotyczącymi relacji między ludźmi a środowiskiem zbudowanym, prowokacyjne badanie Ankera zapewnia nowy wgląd w krytyczny okres w ewolucji świadomości środowiskowej.
