Oczy roślin: osobista i kulturowa historia ślepoty

Opinie czytelników

M. „There Plant Eyes” Leony Godin to głęboko wciągająca eksploracja ślepoty, przeplatająca osobiste doświadczenia z kulturową i historyczną analizą tego, jak ślepota jest postrzegana przez literaturę i społeczeństwo. Książka charakteryzuje się bujnym pisarstwem, humorem i przystępnością, pozycjonując ją zarówno jako pouczającą, jak i rozrywkową.

Książka jest pięknie napisana i bardzo wciągająca, łącząc osobistą narrację z analizą naukową. Skutecznie wykorzystuje humor i pozostaje przystępna pomimo poruszania poważnych tematów związanych z percepcją i tożsamością. Unikalna perspektywa autora jako osoby niewidomej dodaje głębi, a szerokie odniesienia od literatury po popkulturę wzbogacają narrację. Recenzenci chwalą jej prowokujący do myślenia charakter, oryginalność i zdolność do kwestionowania z góry przyjętych wyobrażeń na temat ślepoty.

Niektórzy czytelnicy uznali niektóre sekcje za zbyt akademickie lub gęste, krytykując włączenie nadmiernej ilości treści naukowych, które mogą umniejszać ogólne wrażenia. Istnieją mieszane uczucia co do tytułu książki, a niektórzy uważają go za mylący. Kilku czytelników zauważyło również, że powtarzające się zwroty, takie jak zwracanie się do odbiorców jako „Drodzy Czytelnicy”, mogą być irytujące. Ogólnie rzecz biorąc, choć głęboko wnikliwa, część książki może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

There Plant Eyes: A Personal and Cultural History of Blindness

Zawartość książki:

Od Homera do Helen Keller, od Dune do Steviego Wondera, od wynalezienia alfabetu Braille'a do nauki o echolokacji, M. Leona Godin bada fascynującą historię ślepoty, przeplatając ją z własną historią stopniowej utraty wzroku.

There Plant Eyes bada sposoby, w jakie ślepota ukształtowała naszą oczo-centryczną kulturę, kwestionując głęboko zakorzenione idee na temat tego, co to znaczy być „niewidomym”. Przez tysiąclecia ślepota była używana do oznaczania takich rzeczy jak bezmyślność („ślepa wiara”), irracjonalność („ślepa furia”) i nieświadomość („ślepa ewolucja”). Jednocześnie osoby niewidome były postrzegane jako odbiorcy specjalnych mocy jako rekompensaty za utratę wzroku (od poetyckich darów Johna Miltona po wyostrzone zmysły komiksowego bohatera Daredevila).

Godin - która zaczęła tracić wzrok w wieku dziesięciu lat - naświetla często zaskakującą historię zarówno stanu ślepoty, jak i mitów i idei, które narosły wokół niej na przestrzeni pokoleń. Łączy analizę ślepoty w sztuce i kulturze (od Króla Leara po Gwiezdne Wojny) z badaniem nauki o ślepocie i kluczowymi osiągnięciami w zakresie dostępności (biała laska, druk tłoczony, technologia cyfrowa), aby namalować żywą historię osobistą i kulturową.

Odważna gatunkowo praca There Plant Eyes ujawnia, jak istotna jest ślepota i widzenie dla zrozumienia siebie i świata przez ludzkość.