Ocena:

Książka zapewnia wnikliwą eksplorację polinezyjskiej nawigacji, koncentrując się na podróży Nainoa Thompsona z Hokule'a. Łączy czytelników z dziedzictwem kulturowym Polinezyjczyków, oferując jednocześnie szczegółowe informacje na temat wyzwań napotykanych podczas podróży kajakiem. Jednak niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tekst jest suchy i brakuje mu zaangażowania w narrację.
Zalety:Zapewnia głębokie zrozumienie polinezyjskiej nawigacji i kultury, szczególnie przez pryzmat doświadczeń Nainoa Thompsona. Jest opisywana jako świetne uzupełnienie innych prac na ten temat i oferuje fascynujące szczegóły dotyczące codziennego życia na kajaku i metod nawigacji. Książka jest pouczająca dla osób zainteresowanych podróżą Hokule'a i nawigacją bez przyrządów.
Wady:Styl pisania jest postrzegany jako suchy i mało inspirujący, brakuje w nim wciągającej fabuły, której niektórzy czytelnicy oczekiwali. Pojawiają się również głosy krytyki dotyczące przedstawienia w książce tradycyjnych metod nawigacji, z twierdzeniami, że nadmiernie upraszcza lub błędnie przedstawia złożoność starożytnych technik nawigacyjnych.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Ocean in Mind
An Ocean in Mind stawia szereg prowokacyjnych pytań dotyczących sposobów, w jakie ludzki umysł zdobywa, wykorzystuje i przekazuje różne formy wiedzy. Autor Will Kyselka wplótł eksplorację tego tematu wokół historii Hōkūleʻa, odtworzenia tradycyjnego polinezyjskiego żaglowca, który w 1980 roku zakończył udaną podróż w obie strony między Hawajami a Tahiti. Z tej historii wyłaniają się portrety dwóch mężczyzn, którzy odegrali integralną rolę w tej podróży.
Nainoa Thompson, młody mężczyzna hawajskiego pochodzenia, utrzymał Hōkūleʻa na kursie 6000 mil, używając tylko gwiazd i morza jako swoich przewodników. Zainspirował go karoliński nawigator Mau Piailug, łagodny, miękki człowiek o bystrym instynkcie i nieograniczonym zrozumieniu oceanów i nieba, wywodzącym się z jego oceanicznej przeszłości kulturowej. Thompson współpracował również z Kyselką, aby wygenerować zbiór informacji dotyczących ruchu gwiazd, wykorzystując Planetarium Bishop Museum jako źródło.
To, w jaki sposób Thompson był w stanie połączyć te skrajnie różne podejścia do wiedzy w spójny system odnajdywania drogi, unikalny dla niego samego, oraz jego ponowne odkrycie prawie zapomnianego dziedzictwa kulturowego w tym procesie, stanowi ekscytującą historię przygodową.