Obwinianie biednych: Długi cień raportu Moynihana na temat okrutnych obrazów ubóstwa

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za swoją pouczającą i prowokującą do myślenia treść, szczególnie w odniesieniu do kwestii społecznych związanych z opieką społeczną i rasizmem. Podważa powszechne błędne przekonania i zachęca czytelników do konfrontacji z głęboko zakorzenionymi uprzedzeniami.

⬤ Pouczające spostrzeżenia
⬤ łatwy do zrozumienia styl pisania
⬤ kwestionuje błędne przekonania
⬤ zachęca do krytycznego myślenia i działania przeciwko rasizmowi
⬤ niezbędna lektura do zrozumienia kwestii społecznych.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać przedstawione opinie za politycznie naładowane lub kontrowersyjne; perspektywa autora może nie współgrać ze wszystkimi, szczególnie z tymi, którzy mają odmienne poglądy na kulturę i odpowiedzialność.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blaming the Poor: The Long Shadow of the Moynihan Report on Cruel Images about Poverty

Zawartość książki:

W 1965 roku nieżyjący już senator Daniel Patrick Moynihan - wówczas wysoki rangą urzędnik w Departamencie Pracy - wywołał burzę ogniową, kiedy opublikował swój raport "The Negro Family", który został uznany zarówno przez zwolenników, jak i przeciwników za oskarżenie kultury afroamerykańskiej. Blaming the Poor analizuje niestety trwały wpływ Raportu Moynihana na stosunki rasowe i politykę społeczną w Ameryce, kwestionując upokarzający obraz, jaki raport rzucił na biedne czarne rodziny i jego mylące wyjaśnienie przyczyn ubóstwa.

Susan D. Greenbaum, wiodący autorytet w dziedzinie ubóstwa i rasizmu w Stanach Zjednoczonych, demontuje główną tezę Moynihana - że tak zwana matriarchalna struktura afroamerykańskiej rodziny "sfeminizowała" czarnych mężczyzn, czyniąc ich nieodpowiednimi pracownikami i nieobecnymi ojcami, co doprowadziło do tego, co nazwał plątaniną patologii, która doprowadziła do wielu chorób, od nastoletnich ciąż po przestępczość dorosłych. Opierając się na obszernych badaniach naukowych, Greenbaum podkreśla wady analizy Moynihana.

Ujawnia, w jaki sposób jego wątpliwe pomysły zostały wykorzystane do przekierowania winy za niespełniające norm szkoły, niskie płace i niedobór miejsc pracy z dala od sił społecznych, które powodują te problemy, jednocześnie wzmacniając stereotypy na temat Afroamerykanów. Greenbaum krytykuje również bieżące kwestie polityczne, na które bezpośrednio wpływa splot patologicznego sposobu myślenia - demonizację i niszczenie mieszkań komunalnych, kryminalizację czarnoskórej młodzieży oraz ciągłe poniżanie biednych przez przedsiębiorców, którzy bogacą się na doradzaniu nauczycielom, organizacjom non-profit i pracownikom opieki społecznej.

Pół wieku później teza Moynihana pozostaje dla wielu wygodnym uzasadnieniem dla środków karnych i skąpej obojętności wobec biednych. Obwinianie ubogich obala tę niesławną tezę, proponując w zamian bardziej produktywne i humanitarne strategie, które pozwolą rozwiązać ogromne problemy, przed którymi dziś stoimy.