People-Watching, But Not Really
Powiedzmy, że czekasz na przystanku autobusowym lub nadszedł czas na trzydziestominutową przerwę, patrzysz na inną osobę, a twój umysł zaczyna wędrować.
Opierając się na manierach i wyborze stroju danej osoby, zaczynasz wyobrażać sobie jej życie i wyobrażać sobie, jakich wyborów mogła dokonać. Powoli obserwujesz, ale nigdy nic nie mówisz, ponieważ jesteś zadowolony z obrazu, który wyczarowałeś w swoim umyśle.
A może nie lubisz rozmawiać z ludźmi, których bateria społeczna się wyczerpała, może być wiele powodów. Jednak moja ciekawość bierze górę i muszę rozmawiać z ludźmi, więc moje rozmowy inspirują niektóre z napisanych tutaj wierszy z ludźmi z różnych środowisk.