Defender of the Underdog: Pelham Glassford and the Bonus Army
W 1932 roku, najgorszym roku Wielkiego Kryzysu, ponad dwadzieścia tysięcy, w większości bezdomnych, weteranów I wojny światowej udało się do stolicy kraju, aby złożyć petycję do Kongresu o przyznanie im wcześniejszej wypłaty obiecanej premii.
Administracja Hoovera i lokalny rząd wezwały szefa policji Pelhama Glassforda z Waszyngtonu do siłowego wypędzenia tej „armii premii” z miasta. Zamiast tego przez wiele miesięcy przeciwstawiał się obu rządom i znajdował weteranom żywność i schronienie, dopóki Kongres nie zagłosował nad ich wnioskiem.
Wysiłki Glassforda, by przekonać federalnych i lokalnych urzędników do współczucia protestującym, ostatecznie poszły na marne, ale proponowane przez niego rozwiązania, choć zlekceważone przez jego przełożonych, pokazują, że współczucie i empatia mogą być skuteczniejszymi sposobami radzenia sobie z radykalnymi protestami niż brutalne tłumienie.
