Obrona królewskiego twierdzenia: Przeciwko babilońskiej niewoli Lutra

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Defense of the Royal Assertion: Against Luther's Babylonian Captivity

Zawartość książki:

Wiele osób słyszało o św. Janie Fisherze, ale zazwyczaj w powiązaniu z jego współmęczennikiem, św. Tomaszem More'em, który odmówił zaakceptowania zerwania z Rzymem przez Henryka VIII i w związku z tym został stracony. Niewielu wie, że Fisher był sławny w pierwszej połowie XVI wieku, nie tylko jako święty reformatorski biskup, ale także jako jeden z największych teologów w Europie. Jego mistrzowska teologiczna przenikliwość uczyniła go właściwym człowiekiem do przeciwstawienia się złemu wiatrowi wiejącemu z Niemiec. Luter zaprzeczał kilku katolickim doktrynom i głosił wiele innych fałszywych nauk na temat usprawiedliwienia, papiestwa, sakramentów itp. W 1520 roku został potępiony przez papieża Leona X w bulli Exsurge Domine, a Luter, daleki od wycofania się, potwierdził swoje czterdzieści artykułów i spalił cały korpus prawa kanonicznego. Gdy kryzys trwał, Henryk VIII z Anglii wyczuł okazję do zdobycia prestiżu w listach, którego odmówiono mu podczas wojny. Zebrał wielu teologów, którzy pomogli mu w napisaniu obrony sakramentów Kościoła przed traktatem Lutra De Babylonica Captivitate, czyli Babilońska niewola Kościoła. Publikacja Assertio Henryka w 1521 r. nie umknęła uwadze Lutra. W następnym roku energicznie odpowiedział swoim dziełem Contra Henricum regem Angliæ, czyli Przeciw Henrykowi, królowi Anglii. Przez cały czas Luter kpi z Henryka i ucieka się do wyzwisk gorszych niż to, co do tej pory widziano w druku, jednocześnie udzielając jedynie ograniczonej odpowiedzi na argumenty.

Henryk nie odpowiedział - zresztą protokół królewski nie pozwalał mu na uznanie takich zniewag wobec osoby królewskiej. Zamiast tego poprosił Fishera o napisanie odpowiedzi. Obecny tom, The Defense of the Royal Assertion, jest bardziej agresywny niż w innych jego pracach, pokrzywdzony czystą bezczelnością Lutra, który nie odpowiedział swojemu królowi, ale zamiast tego rzucił na niego obelgi. Stopień, w jakim Fisher ustępuje Henrykowi i stara się go bronić, może zaskoczyć czytelnika, który z korzyścią dla historii wie, że Fisher miał otrzymać marną nagrodę za swoje wysiłki zaledwie 10 lat później. W dwunastu rozdziałach Fisher demontuje nie tylko atak Lutra na Henryka, ale także fundament jego teologii sakramentalnej:

Rozdział pierwszy: Arogancja Lutra jest jawnym oszustwem

Rozdział drugi: Jego przeprosiny, które próbują ukryć godne uwagi wady, są daremne

Rozdział trzeci: Jeśli chodzi o komunię wiernych, należy przestrzegać zwyczaju kościelnego

Rozdział czwarty: Substancja chleba nie pozostaje w Najświętszym Ciele Chrystusa

Rozdział piąty: Msza nie jest testamentem

Rozdział szósty: Msza jest właściwie nazywana ofiarą i dziełem przez ludzi prawej wiary

Rozdział siódmy: Pewne sprzeczne podstępy i kłamliwe sofizmaty są obnażone

Rozdział ósmy: Msza nie jest jedynie obietnicą

Rozdział dziewiąty: Niektóre fałszywe oskarżenia Lutra przeciwko królowi zostały usunięte

Rozdział dziesiąty: Musimy wierzyć w zjednoczoną i harmonijną interpretację Pisma Świętego przez Ojców

Rozdział jedenasty: Osąd doktryny należy raczej do Ojców niż do ludzi Rozdział dwunasty: Zakony i małżeństwo są sakramentami i skutecznie udzielają łaski