Obrazowanie anatomiczne: W kierunku nowej morfologii

Oryginalny tytuł:

Anatomical Imaging: Towards a New Morphology

Zawartość książki:

Od samego początku obrazowanie anatomiczne podążało trzema torami, które wzajemnie się przenikały. Jedna ścieżka składała się z istot ludzkich zainteresowanych organiczną strukturą zwierząt i ludzi.

Ścieżka ta obejmuje łowców z okresu paleolitu i neolitu, szamanów i jasnowidzów z czasów sumeryjskich i babilońskich, artystów dokonujących sekcji w średniowieczu, np. Leonarda da Vinci, i prowadzi nas do wykwalifikowanych i kreatywnych anatomów naukowych czasów współczesnych. Drugi to technologie związane z przetwarzaniem obrazów.

Tak więc krótki spacer po historii obrazowania anatomicznego zaprowadzi nas od malowideł jaskiniowych, poprzez informacje pisane, rysunki, obrazy, ryciny, litografie i grafiki do fotografii czarno-białej, rentgenografii, analogowej fotografii kolorowej, fotografii cyfrowej, druku offsetowego, analogowego i cyfrowego wideo, obrazowania ultrasonograficznego, rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej i trójwymiarowych rekonstrukcji opartych na oprogramowaniu. Trzeci składał się z dostępnych lub specjalnie wykonanych nośników obrazów.

Zaczęło się od powierzchni skalnych, następnie glinianych tabliczek, pergaminu i papieru, drewnianych bloków, miedzianych płyt, kamieni wapiennych i doprowadziło nas do fotografii, promieni rentgenowskich i ekranów komputerowych (tab. 1).

Od samego początku prezentacja trójwymiarowych wyników sekcji anatomicznych wymagała wyboru między redukcją do trójwymiarowych ilustracji na powierzchni a tworzeniem trójwymiarowych modeli anatomicznych. Oba sposoby były stosowane przez tysiąclecia.