Obrazkowa historia 3. amerykańskiej dywizji pancernej podczas II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka prezentuje bogatą kolekcję niepublikowanych dotąd zdjęć 3 Dywizji Pancernej USA z okresu II wojny światowej, oferując wgląd w doświadczenia żołnierzy i ich wyposażenia. Podczas gdy obrazy są przejmujące i pouczające, niektórzy czytelnicy zauważyli wady w jakości reprodukcji i formacie.

Książka jest chwalona za niesamowitą kolekcję niepublikowanych zdjęć i pouczające podpisy. Zapewnia cenny kontekst historyczny i emocjonalny związek z doświadczeniami żołnierzy. Nadaje się zarówno dla entuzjastów historii wojskowości, jak i modelarzy. Z powodzeniem przedstawia unikalną wizualną narrację 3 Dywizji Pancernej.

Krytycy wskazują na problemy z jakością reprodukcji zdjęć, wspominając, że niektóre obrazy są ciemne, małe lub nieostre. Mniejszy format i półbłyszczące strony mogą rozczarować tych, którzy oczekują większej, bardziej żywej prezentacji. Chociaż narracja jest mocna, niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje jej wizualnego wpływu innych serii.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pictorial History of the Us 3rd Armored Division in World War Two

Zawartość książki:

Trzecia Dywizja Pancerna, znana jako "Dywizja Włóczni", miała znakomitą karierę bojową w II wojnie światowej. Jako jedna z zaledwie dwóch "ciężkich dywizji pancernych" w czasie wojny, 3.

Dywizja Pancerna dołączyła do bitwy w ETO pod koniec czerwca 1944 roku, niemal natychmiast spłynęła krwią i znalazła się na czele amerykańskiego natarcia przez żywopłoty Normandii i szybkiego natarcia przez Francję do Belgii we wrześniu 1944 roku. 3. Dywizja Pancerna była jedną z pierwszych jednostek, które przełamały Linię Zygfryda, a następnie stoczyła serię bitew z armią niemiecką jesienią 1944 roku, gdy warunki pogodowe i zdeterminowana nieustępliwość niemieckich obrońców doprowadziły do jesiennego impasu.

3.

pułk został wysłany na front w Ardenach w grudniu 1944 roku w odpowiedzi na zimową ofensywę Hitlera i stoczył słynne bitwy w obronie Hotton, Grandmenil, a następnie odepchnął Niemców do granicy po zaciętych bitwach w takich miejscach jak Ottre, Lierneux, Cherain i Sterpigny. We wczesnych dniach bitew Bulge odnaleziono zaginioną jednostkę 400 ludzi płk Samuela Hogana, którzy byli otoczeni przez wiele dni i walczyli o powrót do przyjaznych linii.

Po krótkim odpoczynku i wyposażeniu w 10 czołgów T-26 Pershing, 3. Armia stanęła na czele natarcia 1. Armii w głąb Niemiec, przez Ren i góry Harz oraz wyzwolenia obozu koncentracyjnego Nordhausen.

Punktem kulminacyjnym tej ostatniej kampanii był słynny pojedynek czołgów Pershing i niemieckich panter w Kolonii, rozsławiony przez niedawno wydaną książkę Spearhead autorstwa Adama Makosa. Zaledwie kilka tygodni później ukochany dowódca dywizji, generał dywizji Maurice Rose, został tragicznie zastrzelony przez niemieckiego dowódcę czołgu podczas próby poddania Paderborn w Niemczech. 3.

Dywizja zakończyła wojnę na końcu amerykańskiego natarcia na Niemcy przed jej zakończeniem.