Obóz Putnam - Zygmunt Freud, James Jackson Putnam i cel amerykańskiej psychologii

Opinie czytelników

Książka „Putnam Camp” autorstwa George'a Prochnika bada wizytę Zygmunta Freuda w obozie Adirondack w 1909 roku, odkrywając wczesny rozwój psychoanalizy w Ameryce i jej powiązania z transcendentalizmem. Poprzez korespondencję ze swoim pradziadkiem, Prochnik przedstawia bogatą narrację, która ujawnia zarówno charakter Freuda, jak i złożoność amerykańskiego życia intelektualnego w tamtej epoce.

Książka jest dobrze zbadana i oferuje głęboki wgląd w psychoanalizę i jej amerykański kontekst. Pisarstwo Prochnika opisywane jest jako piękne, ironiczne i eleganckie, dzięki czemu złożone idee stają się przystępne. Narracja jest zabawna z silnymi elementami humoru. Służy zarówno naukowcom, jak i zwykłym czytelnikom, oferując cenne perspektywy historyczne i osobiste anegdoty.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że książka koncentruje się na interpretacji historycznej i analizie potencjalnie gęstej lub wymagającej. Konkretna krytyka dotycząca przystępności koncepcji psychoanalitycznych nie została wspomniana, ale może być sugerowana dla zwykłych czytelników niezaznajomionych z tematem.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Putnam Camp - Sigmund Freud, James Jackson Putnam and the Purpose of American Psychology

Zawartość książki:

Zdobywca nagrody Gradiva 2007.

Innowacyjne dzieło biograficzne, które śledzi trwały wpływ przyjaźni Zygmunta Freuda i pionierskiego amerykańskiego psychologa Jamesa Jacksona Putnama.

W 1909 roku Zygmunt Freud odbył swoją jedyną wizytę w Ameryce, która obejmowała wycieczkę do "Putnam Camp" - rodzinnego ośrodka wybitnego amerykańskiego psychologa Jamesa Jacksona Putnama w Adirondacks. "Ze wszystkich rzeczy, których doświadczyłem w Ameryce, ta jest zdecydowanie najbardziej niesamowita" - napisał Freud o Putnam Camp. Putnam, bostoński unitarianin, i Freud, wiedeński Żyd, pochodzili z przeciwnych światów, pielęgnowali spolaryzowane ambicje i promowali pozornie niemożliwe do pogodzenia wizje ludzkiej natury - a jednak nawiązali niezwykle owocną współpracę. Niepodważalna reputacja Putnama odegrała kluczową rolę w legitymizacji ruchu psychoanalitycznego. Do czasu śmierci Putnama w 1918 roku, psychoanaliza została zapoczątkowana w Ameryce, gdzie - w dużej mierze dzięki wpływowi Putnama i rozwojowi, którego Freud nie przewidział - stała się praktyką, która wykraczała poza zmienne pragnienia, aby kultywować rozwój i duchowe aspiracje jednostki jako całości.

Putnam Camp ujawnia szczegóły z życia osobistego Putnama i Freuda, które nigdy wcześniej nie zostały w pełni zbadane, w tym kluczową rolę muzy Putnama, Susan Blow - założycielki pierwszego przedszkola w Ameryce, pionierskiego pedagoga i filozofa w amerykańskim ruchu heglowskim - odegraną w intensywnej debacie między tymi dwoma wielkimi myślicielami. Jako prawnuk Putnama, autor George Prochnik miał dostęp do wielu osobistych materiałów z pierwszej ręki od rodziny Putnamów - a także od rodzin Jamesów i Emersonów - z których wszystkie przyczyniają się do nowej i intymnej wizji tekstury codziennego życia w momencie, gdy Ameryka przechodziła kulturowy i intelektualny renesans.