Oblężenie Troi

Opinie czytelników

Książka ta jest nowoczesną wersją Iliady, przeplatającą oryginalną historię z narracją osadzoną w wojennej greckiej wiosce podczas II wojny światowej. Wywołała ona szereg reakcji ze strony czytelników, z których wielu chwali jej głębię i emocjonalny rezonans, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej oryginalności i wnikliwości.

Czytelnicy doceniają jej współczesne znaczenie, emocjonalną głębię, pięknie napisaną prozę i zdolność do łączenia dwóch wojennych historii, co zwiększa zrozumienie Iliady. Jest polecany ze względu na unikalną perspektywę i sposób, w jaki wywołuje silne emocje.

Niektórzy recenzenci uważają, że brakuje jej oryginalności i głębi, krytykując powtarzające się wątki i twierdząc, że gdzie indziej opowiedziano to lepiej. Uważają, że część narracji jest uproszczona i brakuje jej nowego spojrzenia na postacie.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Siege of Troy

Zawartość książki:

W tej przenikliwej opowieści o Iliadzie młoda grecka nauczycielka czerpie z nieprzemijającej siły mitu, aby pomóc swoim uczniom poradzić sobie ze strachem nazistowskiej okupacji.

Bomby spadają na grecką wioskę podczas II wojny światowej, a nauczycielka zabiera swoich uczniów do jaskini w poszukiwaniu schronienia. Tam opowiada im o innej wojnie - kiedy Grecy oblegali Troję. Dzień po dniu opowiada, jak Grecy cierpią z powodu pragnienia, upału i tęsknoty za domem, i jak spotykają się przeciwnicy - armia przeciwko armii, człowiek przeciwko człowiekowi. Hełmy są rozcinane, głowy latają, krew płynie. A wszystko zaczęło się, gdy książę Troi Parys zakochał się w żonie króla Sparty Menelaosa, pięknej Helenie, i uciekł z nią do ojczyzny. Teraz Helen stoi na szczycie murów miasta i jest świadkiem horroru, który rozpoczął się po jej ucieczce. Kiedy jej obecny i były ukochany stają naprzeciw siebie w bitwie, wie, że cokolwiek się stanie, przegra.

Theodor Kallifatides zapewnia niezwykły wgląd psychologiczny w swojej wersji Iliady, bagatelizując rolę bogów i zagłębiając się w mentalność śmiertelnych bohaterów. Epos Homera ożywa z nową pilnością, która pozwala nam doświadczyć wydarzeń z pierwszej ręki i ujawnia ponadczasowe prawdy o bezsensowności wojny i tym, co to znaczy być człowiekiem.