Obcy i anoreksja

Opinie czytelników

Recenzje „Aliens & Anorexia” autorstwa Chrisa Krausa ukazują złożoną książkę, która przeplata osobiste narracje z szerszymi tematami społecznymi, zastanawiając się nad feminizmem, tożsamością i sztuką. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za stymulującą, mądrą i wyjątkową, opinie na temat jej skuteczności i spójności były zróżnicowane, szczególnie w odniesieniu do zakończenia.

⬤ Unikalny i oryginalny styl narracji, łączący fikcję, wspomnienia i krytykę literacką.
⬤ Angażujące tematy, w tym feminizm, tożsamość i eksploracja złożonych osobistych doświadczeń.
⬤ Wielu czytelników uważa, że pisarstwo jest zarówno artystyczne, jak i humorystyczne, oferując poczucie przygody.
⬤ Niektórzy czytelnicy doceniają intelektualną głębię i zdolność do rezonowania z poczuciem bycia outsiderem.

⬤ Zakończenie jest często krytykowane za to, że wydaje się nagłe lub oderwane od reszty narracji.
⬤ Niektóre postacie, zwłaszcza centralna postać, mogą być postrzegane jako mało sympatyczne lub narcystyczne.
⬤ Ambitna mieszanka stylów w książce może wydawać się chaotyczna lub złożona, co czyni ją mniej przystępną dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórych czytelników zniechęciły motywy poniżania siebie i sposób, w jaki przedstawiono anoreksję.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aliens & Anorexia

Zawartość książki:

Jest rok 1996, a Chris Kraus przebywa w Berlinie, szukając dystrybutora dla swojego filmu Gravity & Grace, opisywanego na przemian jako „eksperymentalny film 16 mm o nadziei, rozpaczy, uczuciach religijnych i przekonaniach” oraz „domowe wideo intelektualisty-amatora rozbudowane do bulimicznych rozmiarów”...

Jest rok 1942 w Marsylii, a Simone Weil czeka na wizę wjazdową do USA, która uchroni ją przed Holokaustem, pisząc jednocześnie pracę opisywaną na przemian jako „radykalna filozofia smutku” i „niemoralna, banalna, nieistotna i paradoksalna”... Są późne lata 90-te, zbliża się milenium, a Chris Kraus jest w Los Angeles, nie je, czekając, aż jej partner s/m odpowie na jej e-maile...

Jest rok 1943, a Simone Weil przebywa w Londynie, kończąc swój projekt transcendencji, umierając z głodu... Wypełniona charakterystycznym dla Chrisa Krausa dowcipem i szczerością, rozwijająca się, by ujawnić życie ekstatycznych wizjonerów i nieudanych artystów, Aliens & Anorexia to zuchwała powieść o porażce, empatii i smutku.