O życiu

Opinie czytelników

Książka Kerry Egan „On Living” dzieli się przejmującymi historiami pacjentów hospicjum, zgłębiając tematy życia, śmierci, miłości i przebaczenia. Jest ona ceniona za wciągający styl pisania, wnikliwe lekcje życia i pełne współczucia portrety pacjentów. Książka zachęca czytelników do konfrontacji z własnymi emocjami i relacjami, podkreślając jednocześnie znaczenie pełnego życia w teraźniejszości.

⬤ Czytelny i wciągający tekst
⬤ pięknie opowiedziane historie
⬤ głębokie lekcje życia
⬤ zachęca do refleksji nad związkami
⬤ współczujący portret umierania
⬤ podnosząca na duchu i wnikliwa
⬤ odpowiednia dla szerokiego grona odbiorców
⬤ silny wpływ emocjonalny
⬤ audiobook jest szczególnie dobrze odbierany.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że skupienie się głównie na doświadczeniach kobiet jest ograniczające
⬤ oczekiwania dotyczące głębokich duchowych spostrzeżeń mogą nie zostać spełnione
⬤ pewien język może nie współgrać ze wszystkimi
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że punkty widzenia były zbyt humanistyczne i pozbawione głębi religijnej.

(na podstawie 229 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On Living

Zawartość książki:

"Poetycka, filozoficzna, odważna i podnosząca na duchu medytacja o tym, jak ważne jest, by zachować spokój i nadać sens naszemu życiu, póki jeszcze je mamy" - Elizabeth Gilbert, autorka bestsellera "Jedz módl się kochaj".

"Pouczająca, niezachwiana i ostatecznie inspirująca... Książka, którą należy cenić." -People Magazine

Kapelan hospicjum przekazuje mądrość na temat nadawania sensu życiu, od tych, którzy z niego odchodzą.

Jako kapelan hospicjum, Kerry Egan nie oferowała kazań ani modlitw, chyba że o nie proszono; w rzeczywistości, jak odkryła, umierający rzadko chcą rozmawiać o Bogu, przynajmniej nie jawnie. Zamiast tego odkryła, że otrzymała potężną szansę, aby z pierwszej ręki być świadkiem tego, co nazywa "duchową pracą umierania" - pracy nad znalezieniem lub nadaniem sensu swojemu życiu, zawartym w nim doświadczeniom i ludziom, którzy go dotknęli, zdradom, ranom, niedokończonym sprawom i niezrealizowanym marzeniom. Zamiast mówić, głównie słuchała: opowieści o nadziei i żalu, wstydzie i dumie, tajemnicach i objawieniach oraz zbyt długo skrywanych sekretach. Przede wszystkim jednak słuchała, jak jej pacjenci mówili o miłości - miłości do swoich dzieci, partnerów i przyjaciół; miłości, której nie wiedzieli, jak ofiarować; miłości, którą dali bezwarunkowo; miłości, którą, czasami z opóźnieniem, nauczyli się przyznawać sobie.

To nie jest książka o umieraniu - to książka o życiu. A Egan nie jest tylko biernym świadkiem tych historii. Nagła procedura podczas narodzin jej pierwszego dziecka pozostawiła ją fizycznie całą, ale emocjonalnie i duchowo oderwaną. Jej praca jako kapelana hospicjum uzdrowiła ją z załamania, które, jak się przekonała, wszyscy dzielimy. Każdy z jej pacjentów nauczył ją czegoś o tym, co ma znaczenie w ostatecznym rozrachunku - jak znaleźć odwagę w obliczu strachu lub siłę do naprawienia krzywd; jak być głęboko współczującym i zaciekle empatycznym; jak widzieć świat w odcieniach szarości zamiast w czerni i bieli. W tej pełnej nadziei, poruszającej i pięknej książce przekazuje wszystkie te cenne i niezbędne dary.