Ocena:
„On Directing” Harolda Clurmana to szanowane źródło wiedzy dla początkujących reżyserów i profesjonalistów teatralnych, oferujące wgląd w proces reżyserski, analizę postaci i relacje między reżyserami a aktorami. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za wartościową ze względu na zawarte w niej teorie i historyczne spojrzenie na teatr, może ona nie mieć praktycznego zastosowania dla współczesnych reżyserów z ograniczonymi zasobami i czasem.
Zalety:Clurman pisze jasno i wnikliwie, oferując cenne porady zarówno początkującym, jak i doświadczonym artystom teatralnym. Czytelnicy docenią jego szczegółową analizę postaci i podziałów scenariuszy, a także włączenie praktycznych przykładów z jego doświadczeń reżyserskich. Książka jest polecana ze względu na dogłębną wiedzę i kontekst historyczny w reżyserii teatralnej.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania książki jest czasami rozwlekły i przestarzały, z odniesieniami, które mogą nie być istotne dla praktyk reżyserskich XXI wieku. Krytycy wspominają, że w książce może brakować praktycznych porad dla reżyserów pracujących w warunkach współczesnych ograniczeń, takich jak ograniczone budżety i napięte harmonogramy. Ogólnie rzecz biorąc, niektórzy uważają, że nie odnosi się ona odpowiednio do obecnego krajobrazu amerykańskiego teatru.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
On Directing
"Prosty, wysmakowany i wyrazisty opis tego, co to znaczy ożywić sztukę na scenie" (The New York Times Book Review).
W tym klasycznym przewodniku po reżyserii jesteśmy logicznie prowadzeni od wyboru sztuki, poprzez każdy aspekt jej produkcji, aż po przedstawienia i nie tylko. Harold Clurman, reżyser tak pamiętnych produkcji jak "Członek wesela" i "Wujaszek Wania", opisuje przyjemności i niebezpieczeństwa pracy z tak sławnymi dramaturgami i aktorami jak Marlon Brando, Arthur Miller, Julie Harris i Lillian Hellman.
Przedstawia również własne notatki reżyserskie do dziesięciu swoich najbardziej znanych produkcji.
