O pochodzeniu chrześcijańskiego Pisma Świętego: Ewolucja kanonu Nowego Testamentu w II wieku

Opinie czytelników

Książka „On the Origin of Christian Scripture” autorstwa Davida Trobischa przedstawia dogłębną analizę formowania się kanonu Nowego Testamentu, argumentując, że został on skompilowany i opublikowany w II wieku. Badania Trobischa są chwalone za ich głębię i logiczną strukturę, ale spotkały się z krytyką za potencjalne luki w historycznych ramach czasowych i interpretacjach.

⬤ Dogłębne badania z cytowanymi źródłami wysokiej jakości.
⬤ Oferuje kompleksową i spójną teorię na temat tworzenia literatury wczesnochrześcijańskiej.
⬤ Zapewnia nowy wgląd w kanoniczne wydanie Nowego Testamentu i jego kontekst historyczny.
⬤ Podważa tradycyjne poglądy, dając świeże spojrzenie na rolę wydawców i redaktorów w kształtowaniu tekstów.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że wnioski Trobischa dotyczące publikacji Nowego Testamentu w II wieku są mylące i nie mają wystarczającego wsparcia.
⬤ Istnieją luki w logice dotyczące historycznego rozprzestrzeniania się i kopiowania tekstów przed II wiekiem.
⬤ Skupienie się na badaniach manuskryptów doprowadziło do krytyki za niewystarczające uwzględnienie źródeł zewnętrznych lub świadectwa wczesnych Ojców Kościoła.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On the Origin of Christian Scripture: The Evolution of the New Testament Canon in the Second Century

Zawartość książki:

Nowy Testament jest zbiorem pism ośmiu autorów. Tradycja rękopiśmienna i pierwsze narracje o pochodzeniu umieszczają jego publikację w połowie II wieku, kiedy krążyło wiele innych książek o Jezusie i jego pierwszych naśladowcach.

Konkurencyjne publikacje na temat Jezusa przekazują wiedzę potajemnie przekazywaną z pokolenia na pokolenie, przekraczając granice czasowe i geograficzne. Podobnie jak kanoniczne wydanie Nowego Testamentu, wykorzystują one głosy z pierwszego wieku, aby odpowiedzieć na obawy z drugiego wieku, takie jak to, czy Stwórca świata był Ojcem Jezusa, rola kobiet w zborach, kultura produkcji i dystrybucji książek oraz autorytet żydowskiego Pisma Świętego dla chrześcijan. Wspólną meta-narracją jest historia boskiego posłańca wysłanego na ziemię, aby dostarczyć obietnicę życia wiecznego tym, którzy uwierzą w jego przesłanie.

Narracja redakcyjna Edycji Kanonicznej wymienia niejakiego Teofila jako domniemanego wydawcę, który gromadzi kolekcję, organizuje ją w czterech tomach i prezentuje publicznie, gdy Paweł jest w Rzymie i staje przed sądem. Historycznie rzecz biorąc, Nowy Testament został opublikowany sto lat po śmierci Pawła jako interpolowana i powiększona rewizja Edycji Marcjonitów, która łączyła jedną księgę ewangelii z kilkoma listami Pawła. Prezentował się jako publikacja autografów dla międzynarodowego greckojęzycznego czytelnika w Europie Środkowej, Afryce Północnej, Azji Mniejszej i Grecji. Perspektywa ta dostarcza nowych odpowiedzi na stare pytania egzegetyczne, takie jak gatunek korpusu Janowego, funkcja paraleli synoptycznych i autorstwo listów Pawła.