O miłości: Wiersze - wydanie drugie, poprawione i zaktualizowane

Oryginalny tytuł:

On Love: Poems - Second Edition, Revised and Updated

Zawartość książki:

Jestem powieściopisarką, tworzę historie z powietrza, ale nie z powietrza, ponieważ każda historia jest częścią mojego życia, a część mnie bolała, by tworzyć, odkąd po raz pierwszy poznałam cud słów i tego, co mogą osiągnąć na kartce papieru. Po pożegnaniu się z dziećmi zaczęłam robić to, do czego wiem, że się urodziłam - pisać, a ból, który zakorzenił się we mnie, kiedy postawiłam życie domowe na pierwszym miejscu, opuścił mnie nawet wtedy, gdy napisałam pierwszą linijkę.

Pisanie jest dla mnie czymś więcej niż sztuką.

To pasja. Żyję i oddycham razem z moimi postaciami. Jestem z nimi w jedności, gdy siedzę przy maszynie do pisania, tworząc życie, które jest dla mnie tak realne, jak moje własne. Ich myśli są moimi myślami, ich uczucia są moimi uczuciami. Kopię głęboko w sobie. Niczego nie mogę pozostawić zwykłej fantazji. Oni są mną, a ja jestem nimi i nic mniej nie wystarczy.

To tak, jakbym miał podwójną osobowość. Czy można się dziwić, że tak wielu wielkich pisarzy pije! Musisz mieć siłę umysłu, by oddzielić te dwa życia, które prowadzisz, obok siebie, dzień po dniu, gdy tworzysz. Zakochujesz się w swoich postaciach, dobrych lub złych. Wczuwasz się w nie. To jedyny sposób na pisanie, jedyny sposób na stworzenie rzeczywistości, która jest niezbędna do wypełnienia stron książki. Jest to wyczerpujące i satysfakcjonujące.

To satysfakcjonujące, gdy czujesz i widzisz, jak te strony, które zaczęły się w twoim umyśle, ożywają, jakby dzięki magicznej mocy, która wykracza poza ciebie. I to jest właśnie to uczucie, że strony piszą się same. Odkąd jestem sam, jest to jedyny sposób, w jaki chcę żyć. Jeśli brzmi to smutno, to wcale tak nie jest. Przez wiele lat żyłam jako żona i matka. Było to satysfakcjonujące i wspaniałe i nie zmieniłabym ani chwili z tego cennego czasu. Teraz żyję jako pisarka, którą zawsze chciałam być i uwielbiam każdą chwilę, nawet z całym zniechęceniem, które towarzyszy byciu aspirującą pisarką, aż w końcu nadejdzie ten dzień, kiedy dotrzesz do celu.