Ocena:
Książka bada filozoficzne implikacje mechaniki kwantowej, w szczególności odnosząc się do koncepcji „zawoalowanej rzeczywistości” i jej zgodności z tradycyjnymi ideami filozoficznymi. Podważa dominujący światopogląd naukowy i podkreśla ograniczenia ludzkiej wiedzy na temat rzeczywistości. Choć zapewnia głęboki wgląd we współczesną fizykę, jej tekst może być gęsty i skomplikowany.
Zalety:⬤ Oferuje głęboki filozoficzny wgląd w mechanikę kwantową i rzeczywistość.
⬤ Podważa konwencjonalne naukowe postrzeganie i stymuluje do głębokich przemyśleń.
⬤ Przystępna dla laików pomimo złożonych koncepcji.
⬤ Przejrzysty język, który unika nadmiaru równań, ułatwiając niematematykom zaangażowanie się w treść.
⬤ Książka jest długa i może być trudna w czytaniu, wymagając starannego przemyślenia.
⬤ Brakuje jej prostego zakończenia, co skutkuje pewnym zamieszaniem pojęciowym.
⬤ Niektórzy mogą uznać dyskusje filozoficzne za zbyt złożone lub abstrakcyjne.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
On Physics and Philosophy
Jedną z największych ironii mechaniki kwantowej jest nie tylko to, że jej konceptualne podstawy wydają się dziwne nawet fizykom, którzy jej używają, ale także to, że filozofowie w dużej mierze ją zignorowali. Bernard d'Espagnat argumentuje tutaj, że fizyka kwantowa - podając w wątpliwość niegdyś uświęcone pojęcia, takie jak przestrzeń, obiekty materialne i przyczynowość - wymaga poważnego przemyślenia większości tradycyjnej filozofii.
On Physics and Philosophy to przystępna, wolna od matematyki refleksja nad filozoficznym znaczeniem rewolucji kwantowej, autorstwa jednego z czołowych światowych autorytetów w tej dziedzinie. D'Espagnat przedstawia obiektywny opis głównych zasad przewodnich współczesnej fizyki - w szczególności mechaniki kwantowej - a następnie przygląda się konsekwencjom, jakie powinny one implikować dla myślenia filozoficznego.
Autor zaczyna od opisania ostatnich odkryć w fizyce kwantowej, takich jak nierozdzielność, i wyjaśnienia znaczenia współczesnych wydarzeń, takich jak dekoherencja. Następnie przedstawia różne filozoficzne teorie wiedzy - takie jak materializm, realizm, kantyzm i neokantyzm - w kontekście problemów konceptualnych, jakie rodzi teoria kwantowa. Jego ogólny wniosek jest taki, że podczas gdy fizyczne implikacje teorii kwantowej sugerują, że wiedza naukowa nigdy prawdziwie nie opisze rzeczywistości niezależnej od umysłu, pojęcie takiej ostatecznej rzeczywistości - takiej, do której nigdy nie możemy uzyskać bezpośredniego lub racjonalnego dostępu i którą nazywa zawoalowaną rzeczywistością - pozostaje jednak koncepcyjnie konieczne.
