Ambrose of Milan's On the Holy Spirit: Rhetoric, Theology, and Sources
Można by się spodziewać, że pierwsza pro-nicejska obrona boskości Ducha Świętego napisana po łacinie, która wpłynęła na teologię Augustyna z Hippony, będzie chwalona. Jednak "O Duchu Świętym" Ambrożego z Mediolanu było zazwyczaj oczerniane.
Jerome był pierwszym, który ogłosił, że jest źle napisany i jest plagiatem. Współcześni uczeni w dużej mierze podążali za tym osądem. Niniejsze studium zaprzecza tej perspektywie, twierdząc, że Ambrosedefiniuje Ducha Świętego w sposób zgodny z teologią pro-Nicene, używając klasycznej retoryki Cicerona do interpretacji Pisma Świętego w sytuacji quasi-sądowej: Cesarz Gracjan odgrywał rolę sędziego, Homoians służył jako oskarżenie, a Ambroży był oskarżonym.
Zamiast patrzeć na O Duchu Świętym Ambrożego przez pryzmat krytyki źródeł, niniejsze studium wykorzystuje klasyczną teorię retoryczną, zwłaszcza teorię zastoju, jako metodologię, która nadaje odpowiednią wagę zarówno konfliktowi, w który uwikłany był Ambroży, jak i pro-niceńskiemu rozumowaniu teologicznemu biskupa.
Teoria stasis pomogła wykształconym retorycznie wygenerować odpowiednie argumenty dla sprawy, którą mieli przed sobą. Po udokumentowaniu kościelno-politycznego konfliktu, który spowodował powstanie O Duchu Świętym, niniejsze studium dostarcza pierwszego kompleksowego opisu pneumatologii przeciwników Ambrożego, łacińskich homoistów.
Następnie badana jest własna formacja intelektualna Ambrożego, ujawniająca jego bliską znajomość retoryki i znajomość niektórych doktryn filozoficznych, z których obie miały wpływ na genezę O Duchu Świętym. Retoryczna analiza tekstu ujawnia uwagę Ambrożego na obawy - teologiczne i polityczne - jego głównego odbiorcy, cesarza Gracjana. Ambroży korzystał z greckich źródeł, ale wybrał idee, które pomogły mu w stworzeniu jego sprawy.
Wreszcie, wykazano, że Ambroży wykorzystał "kwestię definicji" w teorii zastoju, aby zrozumieć tożsamość Ducha Świętego, interpretując Pismo Święte, aby odkryć jego odmienność od stworzeń, ale także jego wspólną własność z Ojcem i Synem. Długi dodatek pomaga nam lepiej zrozumieć zakres i charakter zapożyczeń Ambrożego ze źródeł greckich. Niniejsze studium nie tylko zapewnia pierwsze pełne studium Ambrożego O Duchu Świętym, ale także sugeruje, że teoria retoryczna znacząco wpłynęła na argumentację w kontrowersjach trynitarnych IV wieku.