Ocena:

Książka jest zbiorem esejów, które badają złożone i zróżnicowane relacje między matkami i ich dziećmi. Wiele czytelniczek uznało ją za wiarygodną i emocjonalnie oddziałującą, często głęboko rezonującą z ich własnymi doświadczeniami. Zróżnicowany zakres perspektyw przedstawionych w esejach sprawił, że była to bogata i wciągająca lektura.
Zalety:Wnikliwe i zrozumiałe eseje, które obejmują szeroki zakres relacji matka-dziecko. Czytelnicy docenili emocjonalną głębię i szczerość, a wielu z nich znalazło potwierdzenie we własnych doświadczeniach. Format antologii pozwala na swobodną lekturę, a różne historie przedstawiają zarówno trudne, jak i piękne aspekty macierzyństwa.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że nie wszystkie historie były równie wciągające, a kilka z nich było zagmatwanych lub nudnych. Oczekiwania oparte na idei książki nie pokrywały się z osobistymi doświadczeniami niektórych osób, co prowadziło do mieszanych uczuć co do niektórych narracji.
(na podstawie 59 opinii czytelników)
What My Mother and I Don't Talk about: Fifteen Writers Break the Silence
"Pochłoniesz te pięknie napisane - i bardzo ważne - opowieści o szczerości, bólu i odporności" (Elizabeth Gilbert, autorka bestsellerów New York Timesa "Jedz módl się kochaj" i "Miasto dziewczyn") od piętnastu genialnych pisarzy, którzy badają, w jaki sposób to, o czym nie rozmawiamy z naszymi matkami, wpływa na nas, na dobre i na złe.
Jako studentka Michele Filgate zaczęła pisać esej o tym, jak była maltretowana przez ojczyma. Ponad dekadę zajęło jej uświadomienie sobie, że tak naprawdę próbowała napisać o tym, jak wpłynęło to na jej relacje z matką. Kiedy w końcu został opublikowany, esej stał się wirusowy, udostępniany w mediach społecznościowych przez Anne Lamott, Rebeccę Solnit i wielu innych. To dało Filgate pomysł, a powstała antologia oferuje szczere spojrzenie na nasze relacje z matkami.
Leslie Jamison pisze o próbie odkrycia, kim była jej pozornie idealna matka, zanim w ogóle została mamą. W przezabawnym artykule Cathi Hanauer w końcu ma szansę na rozmowę z matką, której nie przerywa jej dominujący (ale kochany) ojciec. Andr Aciman pisze o tym, jak to jest mieć głuchą matkę. Melissa Febos wykorzystuje mitologię jako soczewkę do spojrzenia na swoją bliską relację z matką psychoterapeutką. Julianna Baggott opowiada o mamie, która mówi jej wszystko.
Jak pisze Filgate: "Nasze matki są naszymi pierwszymi domami i dlatego zawsze staramy się do nich wrócić". Uznanie, że to, czego nie mogliśmy powiedzieć przez tak długi czas, jest sposobem na uzdrowienie naszych relacji z innymi i, co być może najważniejsze, z samym sobą, przynosi ulgę.
Wkład: Cathi Hanauer, Melissa Febos, Alexander Chee, Dylan Landis, Bernice L. McFadden, Julianna Baggott, Lynn Steger Strong, Kiese Laymon, Carmen Maria Machado, Andr Aciman, Sari Botton, Nayomi Munaweera, Brandon Taylor i Leslie Jamison.