O czym nie rozmawiamy: Seks i bałagan życia

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem esejów autorstwa JoAnn Wypijewski, które badają kwestie społeczne związane przede wszystkim z seksualnością, strukturami władzy i wydarzeniami historycznymi za pomocą odważnego i wnikliwego obiektywu. Chociaż nie jest to jednolite dzieło, przedstawia różne tematy, w tym ruch #MeToo, skandale związane z wykorzystywaniem seksualnym i krytykę kulturową, z naciskiem na krytyczną myśl i ludzką złożoność.

Eseje są chwalone za wnikliwe i odważne podejście do trudnych tematów, przejrzystą prozę i unikalne spojrzenie na kwestie społeczne związane z seksem i władzą. Autorka została doceniona za jej zdolność do angażowania się w złożone tematy bez ulegania solenności lub moralizatorskim uproszczeniom. Czytelnicy uznali tę pracę za odświeżające spojrzenie na przecięcia seksualności, kultury i polityki, a także pochwalili autorkę za podkreślanie ludzkiego doświadczenia i empatii.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że eseje mogą wydawać się chaotyczne ze względu na ich publikację w długim okresie. Książka może być wyzwaniem dla tych, którzy nie są zaznajomieni z jej różnorodnymi tematami, ponieważ konfrontuje się z niewygodnymi prawdami i krytykuje społeczne hipokryzje, które mogą różnie rezonować z różnymi czytelnikami. Co więcej, niektórzy mogą uznać jej kompleksową eksplorację kontrowersyjnych tematów za zniechęcającą lub przytłaczającą.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What We Don't Talk about: Sex and the Mess of Life

Zawartość książki:

Znakomite badanie kultury seksualnej w kryzysie.

Co by się stało, gdybyśmy wyjęli seks z pudełka oznaczonego jako "wyjątkowy", najgorsza lub najlepsza rzecz, jakiej może doświadczyć człowiek, i rozważyli go w ramach złożoności rzeczywistości? W tej niezwykłej książce, pomimo długotrwałego zaabsorbowania seksualnością w stylu tabloidów, potworami i ofiarami, wstydem i cnotą, JoAnn Wypijewski robi dokładnie to.

Od kryzysu HIV po panikę pedofilską, od Woody'ego Allena po Bretta Kavanaugha, od pornografii dziecięcej po Abu Ghraib, Wypijewski bierze na warsztat najsłynniejsze paniki seksualne ostatnich dziesięcioleci i wywraca je na lewą stronę, łącząc je w przejmujący akt oskarżenia współczesnej polityki seksualnej, ujawniając niezliczone sposoby, w jakie paniki seksualne i ekspansja państwa karzącego są ze sobą powiązane.

Wyłania się z tego badanie wielu sposobów, w jakie stale rozwijający się domyślny język potworów i ofiar przyczynił się do represyjnej władzy państwa. Polityka istnieje w bałaganie życia. Seks też istnieje, podkreśla Wypijewski, a więc polityka seksualna musi mieć jakikolwiek sens.