O chwało tego wszystkiego

Opinie czytelników

Książka „Oh, the Glory of It All” autorstwa Seana Wilseya to pamiętnik, który łączy w sobie humor, tragedię i szczerą eksplorację dynamiki rodzinnej, szczególnie z udziałem jego macochy, Dede Wilsey. Recenzje odzwierciedlają szeroki zakres reakcji, chwaląc humor i sposób opowiadania historii, a także krytykując jej długość i nadmierną szczegółowość.

Książka jest chwalona za humor i umiejętność przekształcania tragicznych sytuacji we wciągającą narrację. Czytelnicy doceniają odwagę Wilseya w dzieleniu się osobistymi doświadczeniami i unikalną perspektywę bogactwa i dysfunkcji rodzinnych. Wielu z nich uznało książkę za wiarygodną i wnikliwą, a niektórzy nazwali ją wciągającym pamiętnikiem.

Krytyka koncentruje się głównie na długości książki, a niektórzy recenzenci uważają ją za zbyt szczegółową i momentami przeciągającą się. Pojawiły się skargi na niepotrzebne informacje, które zaburzały tok narracji, przez co niektórzy uważali, że książka straciła ich zainteresowanie. Kilku czytelników wspomniało również o braku współczucia dla Wilseya ze względu na jego zamożne pochodzenie.

(na podstawie 116 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Oh the Glory of It All

Zawartość książki:

"(An) irreverent and remarkably candidement memoir about growing up in wealthy eighties San Francisco... rollicking, ruthless... ultimately generous-hearted". --Vogue

"Żywa mieszanka brio, samoświadomości i wyrafinowania... dobre pisanie jest rzeczywiście najlepszą zemstą". --The New York Times Book Review

"Monumentalne dzieło. "--Kirkus Reviews

"Na początku byliśmy szczęśliwi. I zawsze byliśmy przesadni. Więc na początku byliśmy szczęśliwi aż do przesady". Tymi słowami Sean Wilsey zabiera nas na ekscytującą wycieczkę po życiu w najdziwniejszej, najbogatszej i najbardziej okazałej rodzinie.

Matka Seana, blond-bombshell (jedna z cienko zawoalowanych postaci w bestsellerze Armisteada Maupina Tales of the City), jest w latach osiemdziesiątych podstawą stron towarzyskich, regularnie zabawiając Czarne Pantery i gwiazdy filmowe w swoim marmurowym i szklanym penthouse, "osiemset stóp w powietrzu nad San Francisco; mieszkanie na szczycie budynku na szczycie wzgórza: pełne światła, pełne głosów, pełne okien pełnych wody, mostów i wzgórz". Jego enigmatyczny ojciec używa helikoptera odrzutowego, aby podrzucić Seana do salonu gier i poucza syna o właściwej higienie w publicznych toaletach: "Powinieneś najpierw umyć ręce, zanim skorzystasz z pisuaru. Nie później. Twój penis nie jest brudny. Ale twoje ręce są".

Kiedy Sean, "dziecko, które śpiewa piosenki chorym kwiatom", kończy dziewięć lat, jego ojciec rozwodzi się z matką i żeni się z jej najlepszą przyjaciółką. Życie Seana rozpada się na kawałki. Jego matka najpierw zaprasza go do popełnienia samobójstwa, a następnie ma "wizję" zbawienia, która wymaga spakowania bagażu Louis Vuitton i podróżowania po całym świecie z orszakiem wielorasowych dzieci. Jej cel: pokój na ziemi (i Nagroda Nobla). Sean spotyka się z Indirą Gandhi, Helmutem Kohlem, Menachemem Beginem i papieżem, mając nadzieję, że każdy z nich wróci do San Francisco i przekona ojca do powrotu do rodziny. Zamiast tego Sean zostaje wypchnięty z San Francisco i wysłany spiralnie przez pięć szkół średnich, aż w końcu ląduje w niekonwencjonalnej szkole reformowanej połączonej ze "społecznością terapeutyczną" we Włoszech.

Dzięki mnogości scenerii i kalejdoskopowej mieszance zainteresowań - seks, Rosja, helikoptery odrzutowe, wstrząsy sejsmiczne, szkoły z internatem, Śródziemie, skinheadzi, remont domu, samobójstwo, deskorolka, sowietologia, transport publiczny, masaż, chrześcijański fundamentalizm, psy, Teksas, globalna wojna termojądrowa, prawda, zło, masturbacja, nadzieja, Betlejem, CT, ostateczne zbawienie (skrócona lista) - Oh the Glory of It All to pamiętnik jako bildungsroman jako eksplozja.