O byciu autentycznym

Opinie czytelników

Książka Charlesa Guignona na temat autentyczności zebrała zarówno pozytywne, jak i negatywne recenzje. Wielu czytelników docenia jasność, prowokujące do myślenia treści i przystępność złożonych idei filozoficznych. Pojawiają się jednak skargi dotyczące fizycznej jakości książki i pewna krytyka argumentów autora.

Czytelnicy chwalą książkę za wciągający styl pisania, przejrzystość i zdolność do przystępnego przedstawiania złożonych idei. Służy jako pomocny elementarz na temat koncepcji autentyczności i zapewnia bogaty kontekst historyczny. Wiele osób uznało ją za stymulującą intelektualnie i stanowiącą dobry przegląd różnych interpretacji autentyczności.

Krytycy wskazują na przypadki niskiej jakości druku, takie jak wypadające strony i postrzępione krawędzie. Ponadto niektórzy uważają, że autor zbytnio uprościł koncepcję autentyczności i nie odniósł się odpowiednio do niektórych postaci filozoficznych, takich jak Kierkegaard, co doprowadziło do poczucia stronniczości w jego argumentach.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On Being Authentic

Zawartość książki:

"Bądź wierny samemu sobie". Od słów Poloniusza w Hamlecie aż po Oprah, jesteśmy nieustannie zachęcani do spojrzenia w głąb siebie. Dlaczego bycie autentycznym jest ostatecznym celem w życiu dla tak wielu ludzi i dlaczego oznacza to patrzenie do wewnątrz, a nie na zewnątrz? Czy chodzi o znalezienie "prawdziwego" mnie, czy czegoś większego ode mnie, nawet Boga? I czy powinniśmy cieszyć się z tego, co znajdujemy?

Prowokująca do myślenia i zawierająca zdumiewający zakres odniesień, On Being Authentic to porywająca podróż w głąb siebie, która zaczyna się od Sokratesa i Augustyna. Charles Guignon pyta, dlaczego bycie autentycznym przestało oznaczać bycie częścią jakiegoś większego, kosmicznego obrazu, a wraz z Rousseau, Wordsworthem i ruchem romantycznym przyjęło silny zwrot do wewnątrz, żywy w dzisiejszej kulturze samopomocy.

Z pomocą Freuda, Josepha Conrada i Alice Miller drąży również mroczne głębiny autentyczności i zastanawia się nad przyszłością bycia autentycznym w postmodernistycznej, globalnej erze. Ostatecznie argumentuje, że jeśli mamy uratować ideał bycia autentycznym, musimy postrzegać siebie jako istoty zasadniczo społeczne, osadzone w relacjach i społecznościach, a bycie autentycznym nie dotyczy tego, co jest mi należne, ale tego, w jaki sposób zależę od innych.