Numer na twoim przedramieniu jest niebieski jak twoje oczy: wspomnienie

Oryginalny tytuł:

The Number on Your Forearm Is Blue Like Your Eyes: A Memoir

Zawartość książki:

3 listopada 1944 r. mała Eva, miesiąc przed swoimi drugimi urodzinami, została oznakowana jako więźniarka A-26959 w Auschwitz. Zemdlała w ramionach matki, ale przeżyła tatuaż i niezliczone inne wstrząsy. Eva Hecht urodziła się 19 grudnia 1942 r. w Novacy na Słowacji, w obozie pracy dla Żydów. Eva i jej rodzice, Imrich i Agnes, byli więzieni w tym obozie aż do deportacji do Auschwitz. Miesiąc przed ich przybyciem kilka tysięcy matek i ich dzieci zostało zagazowanych. Teraz, gdy Armia Czerwona szybko wkraczała do Polski, morderstwa ustały. Agnes, będąca wówczas w ciąży z drugą córką, i Eva wciąż żyły, gdy obóz został wyzwolony 27 stycznia 1945 roku. Jej ojciec został przeniesiony do Melk, podobozu obozu koncentracyjnego Mauthausen, gdzie zmarł w marcu 1945 roku. Pod koniec kwietnia urodziła się Nora, siostra Evy. Agnes Hecht pozostała w obozowym ambulatorium do czasu, aż jej dwie córeczki wyzdrowiały na tyle, by móc podróżować, a następnie zabrała je do swojego domu w Trenčn w zachodniej Słowacji. Eva dorastała z matką, która musiała "przetrwać swoje przetrwanie" - mała rodzina żyła z utratą w Holokauście męża/ojca, trójki rodzeństwa matki oraz dziadków i pradziadków. Utraciwszy również rodzinny majątek, Agnes ciężko pracowała, aby stworzyć normalne życie domowe dla swoich córek. Podobnie jak wielu ocalałych w erze po Holokauście, matka Evy nigdy nie mówiła o swoich doświadczeniach.

Eva cierpiała na częste nawroty chorób, które przeszła w Auschwitz. Dobrze radziła sobie w szkole i studiowała medycynę w Bratysławie. W 1966 r. wyszła za mąż za Jakoba Sultanika, ocalałego z Holokaustu kolegę, który osiedlił się w Monachium w Niemczech. Eva opuściła komunistyczny reżim w Czechosłowacji w 1967 roku, aby dołączyć do niego w Niemczech Zachodnich. Tam rozpoczęła praktykę jako pediatra, a później jako psychoterapeutka - i po raz pierwszy miała okazję przeżyć swoją żydowską tożsamość.

Jakob zginął w tragicznym wypadku, gdy ich syn Erik był małym chłopcem. Eva wyszła później za mąż za innego lekarza, Bernda Umlaufa, i mieli dwóch synów, Olivera i Juliana. Co jakiś czas horrory z jej wczesnych lat powracały w koszmarach z martwymi dziećmi i komorami gazowymi Auschwitz.

Osiągnąwszy rozgłos jako pediatra, terapeuta dziecięcy i międzynarodowy mówca, Eva w końcu zdecydowała się opowiedzieć swoją historię. W 2016 roku, w wieku siedemdziesięciu czterech lat, z pomocą dziennikarki Stefanie Oswalt, Eva Umlauf opublikowała Die Nummer auf deinem Unterarm ist blau wie deine Augen: Erinnerungen (Hoffmann und Campe Verlag). W 2023 r. niemieckie wydanie zostało pięknie przetłumaczone na język angielski przez Shelley Frisch, pod angielskim tytułem "The Number on Your Forearm Is Blue Like Your Eyes". Ten przejmujący i porywający pamiętnik przedstawia historię jej rodziny w kontekście historycznym i wnosi psychologiczny wgląd w relacje z emocjonalnej traumy. Jako osoba, która doświadczyła skutków Holokaustu od niemowlęctwa, autorka pisze: "Chciałabym, aby wszystko, co się wydarzyło, zostało zrozumiane i przetworzone z różnych perspektyw, tak aby można było zapobiec przekazywaniu osobistego cierpienia, rozłamów społecznych i brutalnych traum międzypokoleniowych przyszłym pokoleniom". Książka ta opiera się na wieloletnich wywiadach, obfitej korespondencji, badaniach archiwalnych w Europie i Izraelu, podróżach do obozów pracy i obozów koncentracyjnych oraz osobistych wspomnieniach autorki.