Nowy Kain: Legenda Świątyni jako duchowy i moralny impuls do ewolucji i jej zakończenia przez Rudolfa Steinera: Z rytuałem

Opinie czytelników

Książka „Kim był Kain i co sobą reprezentuje?” autorstwa Rudolfa Steinera oferuje głęboki wgląd w biblijną postać Kaina, zachęcając czytelników do ponownego rozważenia tradycyjnych interpretacji i zbadania duchowych wymiarów związanych z jego charakterem.

Oferuje rewolucyjne spojrzenie na postać Kaina, zachęca do głębokiej refleksji nad duchową ewolucją, zawiera ważny wkład różnych myślicieli i zapewnia znaczące powiązania z praktykami rytualnymi.

Treść może być złożona lub ezoteryczna dla niektórych czytelników, co może ograniczać dostępność.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The New Cain: The Temple Legend as a Spiritual and Moral Impulse for Evolution and Its Completion by Rudolf Steiner: With the Ritual

Zawartość książki:

Kim był Kain i co sobą reprezentuje? Pierwsza część tej książki zachęca nas do zrewidowania tradycyjnego, biblijnego poglądu na Kaina jako mordercę swojego brata. Rudolf Steiner pokazuje, jak pierwotny Kain był gotowy poświęcić swoją istotę czemuś wyższemu, ale ten czysty impuls został wypaczony w pragnienie morderstwa. Nasza ziemska wiedza ma pokrewieństwo z upadłym Kainem, ale istnieje również ścieżka, dzięki której możemy wznieść się do stanu Kaina przed jego bratobójstwem - poprzez etapy wyższej wiedzy. Tylko potomkowie Kaina, dochodząc do pełnego i prawdziwego rozwoju "ja", mogą utrzymać się w obliczu ziemskich sił.

W kontekście tego pierwotnego Kaina lub "nowego" Kaina, rytualne ceremonie wprowadzone przez Steinera w latach 1905-1914 nabierają prawdziwego znaczenia, jako sposób na włączenie wcześniej rozwiniętej wiedzy duchowej do ludzkiej duszy i do fizycznej rzeczywistości. Jej praktyczny okultysta coraz bardziej identyfikuje się z Hiramem, centralną postacią Legendy Świątynnej, aby urzeczywistnić w sobie nowego Kaina. Meyer pokazuje bezpośrednią linię od wczesnych "rytuałów wiedzy" Rudolfa Steinera do lekcji klasowych z 1924 roku, które Steiner zamierzał ponownie zainwestować w element rytualny.

Oprócz refleksji Rudolfa Steinera i komentarza redaktora Thomasa Meyera, tom ten zawiera ważne przemyślenia Marii Steiner, W. J. Steina, Ludwiga Polzera-Hoditza i Rudolfa Geeringa-Christa. Ostatni rozdział zawiera wykład D. N. Dunlopa - być może najważniejszego ucznia Steinera na Zachodzie - który ujawnia uniwersalnie ludzki rdzeń rytuałów, które spotykamy zarówno w tradycyjnych rytuałach masońskich, jak i tych opracowanych przez Rudolfa Steinera.