The New Spirit of Islamism: Interactions Between the Akp, Ennahda and the Muslim Brotherhood
Książka ta wyjaśnia aspiracje i obawy islamistycznych aktorów w następstwie arabskich powstań, przyglądając się dwóm zestawom relacji między rządzącą Turcją AKP a egipskim Bractwem Muzułmańskim oraz AKP i tunezyjską Ennahdą. Przedstawia unikalną analizę wzajemnych relacji między AKP, Ennahdą i Bractwem Muzułmańskim, charakteryzując aktorów, strukturę i główne cechy relacji, a tym samym oświetlając polityczną zbieżność między tymi trzema krytycznymi podmiotami islamistycznymi w następstwie powstań arabskich.
Dotychczasowe badania naukowe zakładały, że relacja ta obraca się głównie wokół ideologicznego programu islamistycznego, jednak niniejsze badania pokazują bardziej złożoną i zniuansowaną sytuację. Ezgi Basaran twierdzi, że wzajemne oddziaływanie nie opierało się na dążeniu do zbudowania ideologicznego bloku islamistycznego w regionie MENA, ale raczej obracało się wokół koncepcji sukcesu politycznego i miało silny neoliberalny etos.
Basaran opiera się na danych zebranych z ponad 60 wywiadów z członkami AKP, Ennahdy i Bractwa Muzułmańskiego wysokiego szczebla, aby pokazać, w jaki sposób, w nadziei na osiągnięcie sukcesu i legitymizacji, Ennahda i Bractwo Muzułmańskie polegały na zaleceniach zarządczych dostarczonych przez AKP. Treść tej formuły sukcesu została zaczerpnięta z doświadczenia AKP jako partii islamistycznej u władzy od 2002 roku i obejmuje taktyki unikania kryzysu, legitymizacji, wygrywania wyborów i utrzymania władzy.
