Modern Character: 1888-1905
W jaki sposób na przełomie XIX i XX wieku tworzono lub ponownie tworzono nowoczesne charaktery? Modern Character: 1888-1905 analizuje szereg tekstów literackich i dramatycznych, ukazując niezwykłe wysiłki różnych pisarzy, aby przemyśleć i wymyślić na nowo "ludzki charakter" w tym okresie. Twierdząc, że wiele z najbardziej znaczących przełomów dokonało się w małych teatrach Europy w latach 90. XIX wieku, pierwsza część książki pokazuje, w jaki sposób przeciwstawne prądy naturalizmu i symbolizmu stworzyły wir, w którym porzucono uświęcone truizmy dotyczące spójności, głębi i prawdziwości postaci. Dzieła Ibsena, Strindberga, Maeterlincka i Czechowa dostarczają dowodów na poszukiwawczą i krytyczną kampanię przeciwko przyjętym modelom charakteryzacji.
Druga część poświęcona jest współczesnym narracjom prozatorskim, ze zwróceniem uwagi na Knuta Hamsuna, Oscara Wilde'a, Jorisa-Karla Huysmansa, Gabriele D'Annunzio, Henry'ego Jamesa, George'a Egertona, Edith Wharton, Kate Chopin i Josepha Conrada, aby zapytać, co pisarze tworzący w formie powieści, nowel i opowiadań robili, aby zakwestionować dominujące oczekiwania dotyczące reprezentowanych osób. Niespójność, zła wiara, fragmentaryczność i nieświadome motywy wkradają się do przestrzeni postaci w tych fikcjach. Opisy postaci cofają się, a fabuły rozpadają; negatywność wkracza tam, gdzie można było osiągnąć identyfikację i współczucie.
Ostatecznie Julian Murphet proponuje, że "nowoczesny bohater" wyłaniający się w ciągu tej półtorej dekady stanowi radykalne przemyślenie czcigodnej kategorii sztuki narracyjnej i dramatycznej, z głębokimi konsekwencjami dla nadchodzącego stulecia.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)