Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Modern Antiques: The Material Past in England, 1660-1780
Odzyskiwanie i ponowne odkrywanie przeszłości miało fundamentalne znaczenie dla koncepcji nowoczesności w Anglii w XVIII wieku. Naukowcy stworzyli wówczas powiązania między czasem linearnym a dowodami empirycznymi, które przekształciły świadomość historyczną.
Chronologowie, krytycy tekstualni i antykwariusze stworzyli pojęcie materialnej przeszłości, które rozprzestrzeniło się poprzez kulturę druku i konsumpcji na szerszą publiczność, oferując potężne - i z tego powodu kwestionowane - sposoby postrzegania czasowości i zmian, historyczności przedmiotów oraz relacji między faktami a wyobraźnią. Ale nawet gdy te innowacyjne pomysły zyskały akceptację, wygenerowały również rywalizujące formy historycznego znaczenia. Regularny postęp czasu chronologicznego uwypuklił dewiację anachronizmu i efemeryczności, podczas gdy opozycja unikalnych artefaktów do wszechobecnych towarów egzotyzowała rzeczy, które przekraczały tę przepaść.
Zainspirowani autentycznymi produktami, a także anomalnymi produktami ubocznymi współczesnej nauki, pisarze, rzemieślnicy i kupujący przywłaszczali sobie przeszłość, tworząc nostalgiczne i ironiczne alternatywy dla ich własnego momentu. Barrett Kalter bada historię tych "nowoczesnych antyków", w tym tłumaczenie Wergiliusza przez Drydena, modernizacje Opowieści kanterberyjskich, gotyckie tapety Graya i Strawberry Hill Walpole'a.
Dzieła te, choć zakorzenione w starożytności i średniowieczu, w zaskakujący sposób odnosiły się do kontrowersji dotyczących monarchii, narodowości, handlu i specjalistycznej wiedzy, które zdefiniowały teraźniejszość angielskiego XVIII wieku. Łącząc krytykę literacką, historiografię, studia nad kulturą materialną i historię książki, Kalter argumentuje, że rozprzestrzenianie się nowoczesnych antyków w tym okresie ujawnia paradoksalne wyłanianie się nowoczesności ze spotkań z przeszłością.