New Maricn Cinema: Outing Latin American Film
Niedawno uznane przez krytyków i komercję filmy latynoamerykańskie, takie jak XXY, Contracorriente i Plan B, tworzą afektywną i cielesną więź z widzami, która wywołuje w nich emocjonalną i empatyczną relację z queerowymi tożsamościami.
Odnosząc się do tych filmów jako Nowego Kina Maricon, Vinodh Venkatesh argumentuje, że reprezentują one wyraźne zerwanie z tym, co nazywa Kinem Maricon, lub kinem, które zajmuje się różnicą płci i płci poprzez etycznie i wizualnie niezadowoloną pozycję, czego przykładem są filmy takie jak Fresa y chocolate, No se lo digas a nadie i El lugar sin limites. Obejmujące filmy fabularne z Argentyny, Chile, Kuby, Ekwadoru, Meksyku, Peru, Stanów Zjednoczonych i Wenezueli, New Maricon Cinema jest pierwszym studium, które kontekstualizuje i analizuje najnowsze kino o tematyce homo-/trans-/interseksualnej w Ameryce Łacińskiej w ramach szerszej genealogii historycznej i estetycznej.
Wykorzystując teorie afektu, cyrkulacji i orientacji, Venkatesh analizuje kluczowe sceny w twórczości takich twórców jak Marco Berger, Javier Fuentes-Leon i Julia Solomonoff oraz w filmach takich jak Antes que anochezca i Y tu mama tambien, aby pokazać, w jaki sposób ich wykorzystanie afektywnej poetyki sytuuje i regeneruje widzów w etycznie produktywnej przestrzeni kinowej. Pokazuje również, że Nowe Kino Marikonu zachęciło do produkcji "przyjaznych gejom" filmów komercyjnych dla popularnej publiczności, co odzwierciedla szersze zmiany społeczno-kulturowe dotyczące różnic płciowych i praw obywatelskich, które zachodzą w Ameryce Łacińskiej.