Nowa księga męczenników

Opinie czytelników

Książka oferuje głębokie spojrzenie na doświadczenia żołnierzy podczas I wojny światowej widziane oczami chirurga pola bitwy, zapewniając intymny wgląd w ból i cierpienie wojny. Jest również chwalona jako inspirujące odniesienie do chrześcijańskich męczenników i jest uważana za cenny dodatek do kontekstów edukacyjnych, szczególnie w przypadku nauczania w domu. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że styl pisania nie jest wciągający i czują, że książce brakuje znaczącej treści.

⬤ Głęboki i szczery wgląd w I wojnę światową
⬤ intymna relacja chirurga z pola bitwy
⬤ pouczająca dla chrześcijańskich męczenników
⬤ inspirująca dla czytelników
⬤ dobra do edukacji / homeschoolingu
⬤ doskonały wybór na lekturę duchową.

Niektórzy uważają, że styl pisania jest nie do zniesienia; inni uważają, że książka nie oferuje wartościowych informacji.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The New Book of Martyrs

Zawartość książki:

Nowa księga męczenników jest wynikiem zmieniającego życie doświadczenia Georgesa Duhamela jako lekarza podczas I wojny światowej. Jego historie o Carre i Lerondeau, Verdun, śmierci Merciera i innych są prowokujące do myślenia i emocjonalne.

"Ktoś, kto odwiedzał rannych, powiedział do mnie: "Łóżka są naprawdę bardzo białe, opatrunki czyste, wszyscy pacjenci wydają się grać w karty, czytać gazety, jeść smakołyki; są prości, często bardzo delikatni, nie wyglądają na bardzo nieszczęśliwych. Wszyscy opowiadają tę samą historię... Wojna niewiele ich zmieniła.

Można ich wszystkich rozpoznać".

"Jesteś pewien, że ich rozpoznajesz? Dopiero co na nich patrzyłeś, jesteś pewien, że ich widziałeś? "Pod ich bandażami są rany, których nie można sobie wyobrazić. Pod ranami, w głębi okaleczonego ciała, dusza, dziwna i skryta, porusza się w gorączkowym uniesieniu, dusza, która nie ujawnia się łatwo, która wyraża się bez sztuki, ale którą chciałbym, abyś zrozumiał".

Georges Duhamel był francuskim pisarzem. W latach 1906-1909 wraz z Charlesem Vildrac założył l'Abbaye de Creteil. Grupa zrzeszała poetów, pisarzy, muzyków i malarzy.

Od 1912 roku został redaktorem przeglądu literackiego Mercure de France. Kształcił się na lekarza, a podczas I wojny światowej przez cztery lata pracował jako chirurg wojskowy. W 1935 r.

został wybrany na 30. katedrę w Academie Francaise.

Podczas II wojny światowej praca Duhamela została zakazana przez Niemców. Po wojnie Duhamel został mianowany prezesem Alliance Francaise i powrócił do wystąpień publicznych".