Nowa historia przyszłości w 100 przedmiotach: Fikcja

Opinie czytelników

Książka przedstawia spekulatywną narrację przyszłości przez pryzmat różnych przedmiotów, które kształtują ludzką egzystencję, łącząc pomysłowe prognozy technologiczne z perspektywą komentarza społecznego. Czytelnicy generalnie uważają ją za wciągającą, choć opinie na temat jej wiarygodności i spójności są bardzo zróżnicowane.

Czytelnicy chwalą książkę za pomysłową i dogłębną wizję przyszłości, postrzegając ją jako lekturę skłaniającą do refleksji nad technologią, społeczeństwem i ludzkością. Jej format pozwala na łatwą i przyjemną lekturę, odpowiednią zarówno do szybkiego, jak i głębokiego zaangażowania. Wiele osób docenia również kreatywność i przeplatanie się istniejących i futurystycznych tematów.

Krytycy zwracają uwagę na kwestie związane z harmonogramem i wiarygodnością, twierdząc, że niektóre koncepcje wydają się zbyt ambitne lub nierealne. Niektórzy czytelnicy uważają, że polityczne uprzedzenia autora obniżają wiarygodność narracji, podczas gdy inni sugerują, że brak w pełni rozwiniętych ludzkich postaci czyni ją mniej skuteczną jako science fiction. Narracja czasami rozmywa się, brakuje wystarczającej głębi dla każdej wyobrażonej epoki.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A New History of the Future in 100 Objects: A Fiction

Zawartość książki:

Wyobrażenie sobie historii dwudziestego pierwszego wieku poprzez jego artefakty, od cichych komunikatorów po sztuczne światy na asteroidach.

W roku 2082 kurator spogląda wstecz na XXI wiek, oferując historię epoki poprzez serię przedmiotów i artefaktów. Wspomina o potędze łączności, która została wzmocniona przez takie technologie, jak ciche wiadomości - noszone komputery, które przekazują komunikację podgłosową; wspomina Czwarte Wielkie Przebudzenie, kiedy to reżim pigułek mógł uczynić kogoś cnotliwym; i zauważa z dezaprobatą wykorzystanie zablokowanego przesłuchania, które zapewnia symulacje „wzmocnionego przesłuchania” za pośrednictwem wirtualnej rzeczywistości. Bezimienny kurator cytuje z poradnika samopomocy, jak zaprzyjaźnić się z „postludźmi”, opisuje tworzenie sztucznych światów na asteroidach i opowiada o ruchach prodemokratycznych w państwach epistokratycznych. W A New History of the Future in 100 Objects Adrian Hon konstruuje możliwą przyszłość, wyobrażając sobie rzeczy, które może po sobie pozostawić.

Wiele z tych rzeczy jest tylko aktualizacją lub dwiema: na przykład ulepszone monitory kostki i deliverboty. Inne mogą być logicznymi wnioskami z obecnych trendów - sieci „downvote”, które identyfikują i usuwają niepożądane osoby, oraz Glyphish, język oparty na emotikonach, który zastępuje słowo pisane. Bardziej łagodne są Braid Collective, który zapewnia wsparcie finansowe dla artystów, oraz Rechartered Cities, który zaprasza imigrantów do rewitalizacji obszarów miejskich wydrążonych przez zmieniającą się demografię. Dzięki temu wciągającemu i pomysłowemu dziełu Hon wytycza drogę do wyobrażonej przyszłości, jednocześnie oferując czytelnikom nowe spojrzenie na teraźniejszość.