Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
New Grammar of Ornament
Aktualizacja klasyka Owena Jonesa z 1856 roku: nowa standardowa typologia ornamentów, obejmująca wieki i kultury.
Ornamenty są wszechobecne: można je znaleźć na budynkach, tkaninach, biżuterii, kafelkach, ceramice i tapetach. Wzgardzony na początku ery nowożytnej, ornament już dawno powrócił do architektury i wpływa na projekty projektowe tak samo jak motywy tatuażu. W "Nowej gramatyce ornamentu" niemiecki architekt i projektant Thomas Weil porównuje współczesne obiekty zdobnicze z wynikami badań archeologicznych nad artefaktami ornamentalnymi i dochodzi do wniosku, że istnieje pewna antropologiczna stała. Z powtarzających się układów pasków, prostokątów, trójkątów i kropek oraz częstotliwości używanych form ornamentów kwiatowych, wyprowadza nową "gramatykę ornamentu". Ponad 160 lat po publikacji Owena Jonesa pod tym samym tytułem, New Grammar of Ornament jest nowym dziełem referencyjnym. Kategoryzuje różnorodność form ornamentalnych stosowanych na całym świecie i umieszcza je w głównym kontekście artystycznym i kulturowo-historycznym.
Thomas Weil (ur. 1944) studiował architekturę na Uniwersytecie Technicznym w Monachium i wcześnie skupił się na projektowaniu wnętrz i wzornictwie. Od 1974 roku zajmuje się tematem ornamentyki, którą jako artysta wkomponował w liczne fasady i ściany. Prowadzi krajowe i międzynarodowe wykłady i kursy na temat ornamentyki oraz jest wykładowcą ornamentyki w Akademii Wzornictwa i Sztuki w Monachium.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)