Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają nawiedzający pamiętnik Jenn Ashworth, który eksploruje tematy emocjonalnej i fizycznej traumy przez pryzmat jej trudnej ciąży i mormońskiego wychowania. Pisarka jest chwalona za oszałamiającą jakość i innowacyjną strukturę, przyczyniając się do jej statusu jako znaczącego dzieła w dziedzinie kreatywnej literatury faktu.
Zalety:Książka jest pięknie napisana, prowokuje do myślenia i oferuje ukojenie poprzez eksplorację bolesnych doświadczeń. Ma innowacyjną strukturę i bezgatunkową jakość, która czyni ją wyjątkową. Recenzenci opisali ją jako wciągającą i obowiązkową lekturę dla osób zainteresowanych nowymi formami pisania i zrozumienia.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za trudną ze względu na skupienie się na traumie i trudnych osobistych doświadczeniach, co może nie spodobać się każdemu.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Notes Made While Falling
Zawartość książki:
To gatunkowa medytacja nad chorobą, duchowością, kreatywnością i odkupieńczą mocą pisania.
Notes Made While Falling to zarówno gatunkowy pamiętnik, jak i kulturowe studium straumatyzowanej i chorej jaźni w fikcji i filmie. Oferuje świeże, trzewne i idiosynkratyczne spojrzenie na kreatywność, duchowość, chorobę i granice samej fikcji.
Jej sercem jest opowieść o katastrofalnie traumatycznym porodzie, jego długich następstwach i nieaktualnych korzeniach zarówno traumy, jak i kreatywności w niezwykłym dzieciństwie. Poruszając się od wesołego miasteczka do Agathy Christie, od festiwali literackich do neuronauki i Biblii, od Czarnobyla do Króla Leara, Ashworth zabiera nas w fantastyczną podróż przez znajome krajobrazy przekształcone przez nieoczekiwane spotkania i komiczne kombinacje. Codzienność stanowi podłoże dla makabry i absurdu, a narracja skręca i rozciąga czas.
Unosząc się na krawędzi szaleństwa, pisanie, jak się wydaje, może zachować nas przy zdrowych zmysłach - lub może po prostu pozwolić nam dalej żyć. W Notes Made While Falling Ashworth wzywa do redefinicji twórczej pracy myślenia, pisania, nauczania i bycia, a także podkreśla konieczność nieustraszonego współczucia i empatycznej uwagi na wrażliwość i kruchość.
