Notatki na temat krajobrazu domu

Opinie czytelników

Książka „Notes on the Landscape of Home” autorstwa Susan Hand Shetterly jest bardzo chwalona za znakomity styl pisania i głębokie refleksje na temat natury i życia. Recenzenci doceniają jej poetycki język, wnikliwe eseje i połączenie badań naukowych z lirycznymi opisami. Książka służy zarówno jako inspiracja, jak i pobudka w kwestiach środowiskowych, szczególnie w Maine. Czytelnicy uważają, że jest wciągająca i łatwa w zarządzaniu, dzięki czemu nadaje się do szybkiego czytania w wolnych chwilach.

⬤ Pięknie napisana poetyckim językiem.
⬤ Zapewnia głęboki wgląd w naturę i życie.
⬤ Łączy badania naukowe z lirycznymi opisami.
⬤ Inspiruje do uważności i doceniania środowiska.
⬤ Krótkie eseje ułatwiają czytanie.
⬤ Zawiera refleksje na ważne tematy związane ze środowiskiem.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że wymaga ona ponownego przeczytania, aby w pełni docenić głębię spostrzeżeń.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Notes on the Landscape of Home

Zawartość książki:

"Jeśli zwracasz uwagę na ziemię, na której mieszkasz, wchodzisz z nią w rozmowę, aż staje się głosem wewnątrz ciebie, a niektóre granice między tobą a nią znikają" - pisze Susan Hand Shetterly.

W tym zbiorze eleganckich, oszczędnych i często pełnych pasji esejów Shetterly bada, co to znaczy mieszkać w nadmorskim miasteczku Down East i z czasem zwracać uwagę na to, co oferuje ziemia, woda, dzika przyroda i społeczność. Wzoruje się na Henrym Davidzie Thoreau i Wendellu Berrym, którzy opowiadają się za zaletami pozostawania w jednym miejscu, wierząc, że gdy zagłębiamy się w krajobraz domu, tym więcej dowiadujemy się o świecie.

Podobnie jak w wielu innych miejscach, ten konkretny dom jest w tarapatach. Shetterly celebruje pracę społeczności nad przywróceniem środowisk, które ich ludzie znają i kochają, i przygląda się z bliska temu, co się zmienia i co zostało utracone. Wśród jej tematów znajduje się przywrócenie bielika, reintrodukcja indyka amerykańskiego w Maine i trend sępa indyka na północ.

Pisze także o migracjach ptaków przybrzeżnych, tuńczyku błękitnopłetwym oraz humbakach i wielorybach w Zatoce Maine, liczeniu alewindów wzdłuż strumienia na wiosnę, uprawie wodorostów w zatoce, odrodzeniu lasu, wyspie, która dała jej przestrzeń wyobraźni, której potrzebowała, i nie tylko. Opowiada, jak ona i jej sąsiedzi dotrzymywali sobie towarzystwa na odległość podczas długich miesięcy pandemii, i celebruje kulturę wybrzeża, jej szczególną, głęboką historię, która zakotwicza poczucie miejsca.