Norwood

Opinie czytelników

Recenzje „Norwood” Charlesa Portisa przedstawiają mieszany obraz. Wielu czytelników uważa, że jest to przyjemna, kapryśna opowieść pełna humorystycznych dialogów i dziwacznych postaci. Historia podąża za Norwoodem Prattem w jego podróży z Teksasu do Nowego Jorku w celu odzyskania niewielkiego długu, prezentując serię dziwnych spotkań, które prezentują unikalny styl narracji. Inni krytykują jednak książkę za brak solidnej fabuły i struktury, opisując ją jako meandrującą i ostatecznie niekompletną. Ogólnie rzecz biorąc, choć urzeka wielu swoją lekkością i oryginalnością, niektórzy uważają, że brakuje jej głębszego emocjonalnego rezonansu.

Wciągający i humorystyczny styl pisania, unikalne i dziwaczne postacie, przyjemna lekka lektura, mocny głos narracji, skutecznie oddaje południową mowę, wielu czytelników uważa ją za uroczą i zabawną, oferuje komentarz społeczny, przedstawia nostalgiczne spojrzenie na amerykańskie życie.

Brak silnej fabuły i spójnej struktury, niektórzy czytelnicy uważają ją za niezapomnianą lub płytką, kończy się nagle bez rozwiązania dla wielu postaci, może frustrować tych, którzy szukają głębi lub szczegółowego rozwoju postaci.

(na podstawie 98 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Wspaniała amerykańska komedia deadpan.... Norwood, jak pas whisky, oczyścił moje zatoki”.

--Slate Norwood, pierwsza powieść Charlesa Portisa, od razu pokazała dowcip, styl i wyjątkowy głos, który uczynił go jednym z naszych wielkich amerykańskich pisarzy. Z neonowej pustyni Roller Dromes, salonów chili, Grand Ole Opry i dziewczyn, które chcą „mieszkać w przyczepie i grać płyty przez całą noc” przybywa były żołnierz i trubadur Norwood Pratt.

Wysłany z misją do Nowego Jorku przez Grady'ego Fringa, Króla Kredytu, Norwood ma wizje „pędzenia przez kraj w najnowszym modelu samochodu, widząc wszystkie zabytki”. Do czasu powrotu do domu, do Ralph w Teksasie, Norwood poznał swoją prawdziwą miłość, Ritę Lee, w autobusie Trailway; zaprzyjaźnił się z Edmundem B.

Ratnerem, samozwańczym „najmniejszym idealnym człowiekiem na świecie”; i pomógł Joann, „kurczakowi z wyższym wykształceniem”, zrealizować jej prawdziwy potencjał w życiu. Podobnie jak w przypadku całej fikcji Portisa, ton jest chłodny, sympatyczny, zabawny i niezaprzeczalnie amerykański.