Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Nocturne: A Journey in Search of Moonlight” przedstawia eksplorację znaczenia księżyca w różnych kulturach i tematach. Czytelnicy doceniają bogaty styl narracji i głęboką wiedzę autora, ale zauważają brak spójności strukturalnej i zaangażowania w niektórych sekcjach.
Zalety:Głęboko satysfakcjonująca narracja. Przemawia do szerokiego grona odbiorców zainteresowanych kulturą, historią, sztuką i nauką związaną z księżycem. Pięknie napisana i zapewniająca medytacyjne doświadczenie czytelnicze. Entuzjazm autora i jego rozległa wiedza są najważniejsze.
Wady:Niektórzy uważają, że proza jest powolna i wymaga ciągłej uwagi, co może wydawać się pracą. Brakuje indeksu i ma ukośną strukturę, co utrudnia przeglądanie. Niektórzy czytelnicy uważali, że kadencja autora była zbyt akademicka lub pedantyczna.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Nocturne: A Journey in Search of Moonlight
Zawartość książki:
"Nikt, kto nie odbył takiego spaceru, nie jest w stanie wyobrazić sobie piękna przechadzki po Rzymie przy pełni księżyca", napisał Goethe w 1787 roku. Niestety, wyobraźnia to wszystko, co mamy dzisiaj: w Rzymie, podobnie jak w każdym innym nowoczesnym mieście, światło księżyca zostało wygnane, zastąpione przez dwudziestoczterogodzinny blask latarni ulicznych w świecie, który nigdy nie śpi. Dla większości z nas światło księżyca już nie istnieje.
James Attlee wyruszył więc na jego poszukiwanie. Nocturne jest zapisem tej podróży, opowieścią podróżnika, która zabiera czytelników w olśniewającą nocną wędrówkę przez kontynenty, od prehistorii do współczesności, zarówno przez świat fizyczny, jak i królestwa sztuki i literatury. Attlee bierze udział w buddyjskiej ceremonii pełni księżyca w Japonii, spotyka księżycową meduzę na plaży w północnej Francji, wybiera się na wędrówkę w świetle księżyca po pustyni w Arizonie i doświadcza zaćmienia księżyca w noc sylwestrową na ośnieżonych walijskich wzgórzach. Każde miejsce jest oświetlone nie tylko przez światło księżyca, którego szuka, ale także przez kulturę i historię, które je definiują. Dowiadujemy się o patologicznym strachu Mussoliniego przed światłem księżyca.
Śledzimy powiązania między Casparem Davidem Friedrichem, Rudolfem Hessem i misją kosmiczną Apollo.
Na amerykańskiej pustyni poznajemy wynalazców kolektora światła księżycowego, którego celem jest leczenie wszelkiego rodzaju dolegliwości za pomocą skoncentrowanych promieni księżycowych. Svevo i Blake, Whistler i Hokusai, Li Po i Marinetti są zaangażowani w podróż Attlee'ego, jako fochy, przyjaciele lub towarzysze podróży.
Attlee, ciągnięty przez księżyc niczym przypływ, mocno wpisuje się w tradycję wędrownych pielgrzymów, która rozciąga się od Basho do Sebalda.
Podobnie jak oni, przedstawia nasz znajomy świat na nowo.
