Noc, kiedy zgasły światła: Pamiętnik z życia po uszkodzeniu mózgu

Opinie czytelników

Książka jest kroniką podróży Drew Magary'ego i jego powrotu do zdrowia po traumatycznym urazie mózgu, łącząc humor, szczerość i wnikliwe refleksje. Ogólnie rzecz biorąc, książka została dobrze przyjęta ze względu na wciągającą narrację i przystępny styl pisania, dzięki czemu jest zarówno emocjonalna, jak i podnosząca na duchu.

Czytelnicy doceniają humor Magary'ego, zrozumiały głos oraz informacyjny i rozrywkowy charakter książki. Wielu uważa ją za inspirującą i wzruszającą, zwłaszcza gdy dzieli się intymnymi doświadczeniami i szczegółami dotyczącymi powrotu do zdrowia. Jego szczerość na temat osobistych zmagań i uwzględnienie perspektywy rodziny i przyjaciół dodają głębi narracji. Pisanie jest opisywane jako przystępne i wciągające, dzięki czemu poważny temat staje się przystępny.

Niektóre recenzje wspominają, że po pewnym czasie książka może wydawać się powtarzalna, a niektóre elementy humorystyczne mogą nie wszystkim przypaść do gustu, sprawiając wrażenie wymuszonych lub nienaturalnych. Krytycy zauważyli również, że część narracji opowiadana jest poprzez relacje innych osób, co niektórzy uznali za mniej przekonujące. Kilku czytelników było zaniepokojonych konkretnymi komentarzami na temat niektórych grup, odnosząc się do ryzyka wyobcowania niektórych czytelników.

(na podstawie 60 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Night the Lights Went Out: A Memoir of Life After Brain Damage

Zawartość książki:

Fascynująca, mrocznie zabawna historia powrotu do życia ze złamanym umysłem po niemal śmiertelnym urazie mózgu - od uznanego autora The Hike.

Drew Magary, ulubieniec fanów Defector i były felietonista Deadspin, jest znany ze swoich ostrych wypowiedzi i zaskakująco zniuansowanej kroniki własnego życia. Ale w The Night the Lights Went Out znalazł się daleko poza swoimi głębinami. W noc rozdania nagród Deadspin 2018 doznał tajemniczego upadku, który spowodował, że uderzył głową o cementową podłogę tak mocno, że pękła mu czaszka w trzech miejscach i doznał katastrofalnego krwotoku mózgowego. Przez dwa tygodnie pozostawał w śpiączce. Świat przestał dla niego istnieć, a on dla niego.

Podczas długiej rekonwalescencji po urazie, włączając w to zrozumienie tego, przez co przeszła jego rodzina i przyjaciele, gdy leżał umierający, pogodzenie się ze swoją trwałą niepełnosprawnością i próbując znaleźć jakąś lekcję w tym kosmicznym wypadku, oparł się na jedynej pewnej rzeczy, którą zna i która go nie opuściła - na swoim pisaniu.

Drew zagłębia się w to, co oznacza bycie świadkiem własnej śmierci i zastanawianie się, kim jest ten nowy Drew: Drew, który nie chodzi tak dobrze, nie smakuje, nie wącha, nie widzi ani nie słyszy tak dobrze, a Drew, który często zawodzi jako mąż i ojciec, odbijając się między zrzędliwością, drażliwością i egzystencjalną furią. Ale czym jest dobry powrót bez złamanego serca? Pragnąc odzyskać to, co stracił, Drew doświadcza przebudzenia zupełnie innego rodzaju w tym niezwykle zabawnym, medycznie pouczającym i szczerym pamiętniku.