Noa Noa: Dziennik tahitański

Opinie czytelników

Recenzje „Noa Noa” Gauguina podkreślają mieszankę opinii na temat tej książki. Jest ona uznawana za fascynujący wgląd w czas Gauguina na Tahiti, łączący artyzm i eksplorację kultury. Omawiane są jednak również kwestie dotyczące jego moralnego charakteru i fizycznej jakości różnych wydań. Ogólnie rzecz biorąc, uchwycono zarówno pozytywne, jak i negatywne aspekty autora i jego pracy.

⬤ Doskonałe tłumaczenie
⬤ czytelny tekst
⬤ fascynujący wgląd w Tahiti i doświadczenia Gauguina
⬤ porusza tematy artystyczne, kulturowe i antropologiczne
⬤ oferuje unikalną relację z pierwszej ręki z kolonialnego Tahiti
⬤ ilustracje są doceniane w niektórych wydaniach.

⬤ Nie jest to najlepsze wydanie, jeśli chodzi o dobrą reprodukcję rysunków
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że jest powolne lub męczące
⬤ obawy dotyczące moralności Gauguina i wykorzystywania miejscowej ludności
⬤ różnice w jakości między wydaniami papierowymi i twardymi
⬤ pewne nieścisłości faktograficzne i brak głębi dotyczącej wpływów kolonialnych.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Noa Noa: The Tahitian Journal

Zawartość książki:

Paul Gauguin uciekł z tego, co nazywał "brudną Europą" w 1891 roku do, jak miał nadzieję, dziewiczego raju, Tahiti. W ciągu pierwszych dwóch lat, które tam spędził, namalował 66 wspaniałych wazonów w puszkach i prowadził notatki, z których później napisał Noa Noa - dziennik rejestrujący jego myśli i wrażenia z tego czasu.

Noa Noa - najbardziej znane z pism Gauguina - jest tutaj reprodukowane z rzadkiego wczesnego wydania (1919), w przejrzystym tłumaczeniu oddającym bezpretensjonalny styl artysty. Strona po stronie ujawnia wnikliwe obserwacje Gauguina na temat Tahiti i jej mieszkańców oraz jego namiętną walkę o osiągnięcie wewnętrznej harmonii, którą tak głęboko wyraził na płótnie. Proza Gauguina jest równie uwodzicielska jak jego obrazy, wypełnione opisami ciepłych mórz, ukrytych lagun, bujnych zielonych lasów i pięknych maoryskich kobiet.

Dziennik jest wciągającą lekturą, oferującą fascynujący autobiograficzny fragment duszy geniusza i rzadki wgląd w kulturę Oceanii. Krótkie okresy szczęścia Gauguina wśród Tahitańczyków są wymownie wyrażone w jego narracji. Rozumiemy motywy, które nim kierowały i zyskujemy głębsze uznanie dla jego sztuki.

Dziś manuskrypt zapewnia niezrównany wgląd w myśli Gauguina, który dążył do osiągnięcia duchowego spokoju, oraz w źródła wyjątkowego stylu artystycznego, który zmienił bieg sztuki współczesnej. To cudownie przystępne wydanie - wzbogacone o 24 rysunki Gauguina z mórz południowych - sprawia, że unikalny i pełen pasji testament jest dostępny dla wszystkich miłośników sztuki.