Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia zróżnicowane spojrzenie na kampanię Saratogi, dostarczając pouczających spostrzeżeń, ale cierpi z powodu problemów z chronologią i stronniczością. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za łatwą w czytaniu i pouczającą, inni krytykują ją za błędy w badaniach i selektywne dowody.
Zalety:⬤ Różnorodne spojrzenie na kampanię Saratogi
⬤ pouczająca treść
⬤ łatwa w czytaniu
⬤ szczegółowa i prawdopodobnie dokładna
⬤ pomaga czytelnikom połączyć się z ich przodkami.
Wady:⬤ Trudno śledzić ze względu na brak porządku chronologicznego
⬤ poważne problemy z badaniami i stronniczością historyczną
⬤ selekcja dowodów
⬤ ignoruje ważne postacie historyczne.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
No Turning Point, 32: The Saratoga Campaign in Perspective
Zawartość książki:
Bitwa pod Saratogą w 1777 roku zakończyła się kapitulacją wojsk brytyjskiego generała Johna Burgoyne'a przed amerykańską armią rebeliantów dowodzoną przez generała Horatio Gatesa. Historycy od dawna postrzegają porażkę Burgoyne'a jako punkt zwrotny w rewolucji amerykańskiej, ponieważ przekonała ona Francję do przyłączenia się do wojny po stronie kolonii, zapewniając tym samym amerykańskie zwycięstwo. Jednak to tradycyjne spojrzenie na Saratogę pomija złożoność sytuacji w terenie. Osadzając bitwę w kontekście społecznym i politycznym, Theodore Corbett analizuje Saratogę i jej następstwa jako część trwających konfliktów między osadnikami z dolin Hudson i Champlain w Nowym Jorku, Kanadzie i Vermont. To długie, bardziej lokalne spojrzenie ujawnia, że amerykańskie zwycięstwo w rzeczywistości rozwiązało bardzo niewiele.
Wykraczając poza tradycyjną historię wojskowości, Corbett analizuje role nie tylko żołnierzy Patriotów i Czerwonych Płaszczy, ale także właścicieli ziemskich, dzierżawców, mieszczan, Indian amerykańskich, lojalistów i Afroamerykanów. Opowieść rozpoczyna się w latach sześćdziesiątych XVII wieku, kiedy to na tereny Nowego Jorku i Nowej Anglii przybył pierwszy duży napływ białych osadników. Od samego początku stosunki między kolonistami naznaczone były konfliktami na tle etnicznym i religijnym. Sprzeczne roszczenia Nowego Jorku i New Hampshire do obszaru, który ostatecznie stał się Vermontem, przekształciły potyczki w prawdziwą wojnę domową.
Te konflikty sprzed rewolucji - które zdeterminowały lojalność podczas rewolucji - nie miały wpływu na wojskowy wynik bitwy pod Saratogą. Po porażce Burgoyne'a Brytyjczycy zachowali kontrolę nad górną doliną Hudson-Champlain i zmobilizowali lojalistów i rdzennych sojuszników do kontynuowania udanych najazdów nawet po rewolucji. Konflikty społeczne wśród kolonistów trwały do lat osiemdziesiątych XVII wieku, gdy zwycięstwo Amerykanów ustąpiło miejsca gwałtownym konfliktom, sprowadzającym się do wojny klasowej. Corbett kończy swoją opowieść konfliktami o zadłużenie w Vermont, New Hampshire i wreszcie Massachusetts, gdzie zdobycie Stockbridge - część rebelii Shaysa w 1787 roku - było ostatnim z zamieszek, które wstrząsały krajobrazem przez poprzednie dwadzieścia lat.
No Turning Point komplikuje i wzbogaca nasze zrozumienie trudnych narodzin Stanów Zjednoczonych jako narodu.
