Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
No Se Vende! Water as a Right of the Commons
Zwyczaj i tradycja w społecznościach rolniczych acequia (rowów irygacyjnych) w Nowym Meksyku, pomimo prawa, które przypisuje datę pierwszeństwa i implikuje własność wody, nadal reguluje wykorzystanie wody przez mayordomo s i komisje, a repartimiento, czyli dystrybucja i dzielenie się wodą, jest opracowywane między społecznościami bez nadzoru państwa. Społeczności Nowego Meksyku utrzymywały - a nie zachowały - swoje dobra wspólne w sposób, który pozostaje częścią naszego codziennego życia: parciantes nawadniający uprawy i pola za pomocą acequias; istniejące dotacje gruntowe zarządzające wspólnie zasobami leśnymi; stowarzyszenia wypasowe tworzące się w celu wspólnego hodowania bydła na gruntach prywatnych i publicznych; oraz rolnicy pueblo oszczędzający nasiona w celu reprodukcji upraw uprawianych regionalnie od setek lat.
Jako redaktor i pisarz często odwoływałem się do prac ekonomistki Elinor Ostrom, zwolenniczki filozofii, zgodnie z którą ludzie mogą tworzyć zasady zarządzania wspólnymi zasobami, bez ingerencji państwa czy rynku. Jako redaktor i pisarz zajmowałem się wszystkimi historiami związanymi z wodą, które zarówno podważają, jak i komplikują ideę dóbr wspólnych: administracja priorytetowa; orzeczenia stanowe i federalne; istniejące wcześniej prawa na ziemiach federalnych; regionalne planowanie wodne; rozwój terenów narciarskich; zmiany demograficzne; susza i zmiany klimatu; i wiele, wiele więcej.
Ta książka poprowadzi czytelnika przez tę historię, zatrzymując się po drodze, aby opowiedzieć historie tych, którzy próbowali "mieć oko na nagrodę", tj. wodę jako prawo wspólne.
